Równina Mazowiecka. Lubię czuć pod stopami jej bezkres podczas wieczornych wędrówek po polach i łąkach. Czuć zapach mojego Mazowsza we wspomnieniach i podglądać zmieniający się krajobraz w pamięci. Czego nie zdążę utrwalić na fotografii, tego następnego dnia już nie będzie.

Małe, przytulne, senne miejsce - Kiernozia. Rodzinna miejscowość najsłynniejszej polskiej kochanicy - Marii z Łączyńskich Walewskiej, faworyty Napoleona Bonapartego.

Są miejsca, które wydają się przemijać, tak jakby właśnie nadszedł późny zmierzch  ich świetności. To miejsca, o których zaczyna się myśleć w czasie przeszłym - szczególnie w deszczowe, jesienne wieczory. Taka jest ich uroda. Taki też jest pejzaż krainy północnego Mazowsza: bezkresnej równiny z wierzbami rosnącymi przy polnych drogach, skarłowaciałych wiosek i sennych miasteczek.

Miedniewice są jednym z największych miejsc pielgrzymkowych archidiecezji warszawskiej oraz przystankiem dla pielgrzymów zmierzających na Jasną Górę. Słyną z poreformackiego zespołu kościelno-klasztornego powstałego na przełomie XVII i XVIII w. i będącego jednym z najcenniejszych zabytków architektury barokowej na zachodnim Mazowszu.

Hujsko to niewielka miejscowość położona kilkanaście kilometrów na południe od Przemyśla. Jest doskonałym przykładem tego, jak barwny, różnorodny i… wieloznaczny jest polski język. Niestety, nie wszyscy podzielają taką opinię. Być może właśnie dlatego Hujsko w 1957 r. przemianowano na Nowe Sady.