Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Droga
Niemiłowany idę drogą,
Idę sam jeden - bez nikogo,
Pełen żałości i goryczy
Idę bez celu sam i niczyj.
Złe niepokoje serce pieką,
Dom niedaleko, lecz daleko,
A ja tak smutnie i ubogo
Idę bez celu, idę drogą,
I niepotrzebny już nikomu
Idę i wracam - nie do domu.
Ileż mi życia pozostało?
Nie wiem. Za dużo czy za mało?
Śnieg jest na prawo i na lewo,
Na lewo słup, na prawo drzewo,
A ja tak idę sobie drogą
Niemiłowany przez nikogo.
Nikt mnie nie żegnał, nikt nie czeka,
I wisi ciemność niedaleka,
A ja, czekając aż się zmierzchnie,
Idę - poeta! Jak to śmiesznie...
Jan Brzechwa
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszaremLubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Komentarze:
Skromnie dziekuję, za tak cudowne komentarze, może jeszcze będzie okazja podziękować serdeczniej.:) Pozdrawiam
Sielski, wiosenny widok, którego uzupełnieniem jest piękny w swojej prostocie, głęboko poruszający wiersz. W czasie spaceru drogą poeta wyraża swoją samotność, opuszczenie, żal, smutek, niepewność, bezdomność, mimo tego, że dom jest blisko. Ja ostatnio również znalazłam piękną refleksję, której tematem jest droga. Jej autorem jest szwedzki pisarz P.F. Idling: "Droga. Kiedy byłem mały, zdawało mi się, że prowadzi z jednego miejsca do drugiego, że się zaczyna i kończy w określonych miejscach. Później zrozumiałem, że to nie tak. Droga prowadzi do nowych dróg. Wszystkie drogi są ze sobą powiązane. Tworzą wielkie okręgi. Obiegi. Jeśli się podróżuje dostatecznie daleko, staje się jasne, że droga prowadzi do siebie samej."
Autor: Marek Ryś Dodano: 2011-05-09 22:07:02