» Kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła - Wysokie
Galeria: Lubelszczyzna Włącz pokaz slajdów
|
Tytuł zdjęcia: Kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła - Wysokie
| Data dodania: 2009-11-17 |
| Zgłoś uwagi |
Zgłoś uwagi
Opis: Głównym akcentem architektonicznym osady Wysokie jest neogotycki kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła. Zbudowano go w latach 1905-1908, a stanął na miejscu poprzedniego, który w 1800 r. ufundowała Anna z Sapiechów Jabłonowska - dziedziczka dóbr Wysokie. Ten stary klasycystyczny kościół rozebrano w 1903 r., gdyż był za mały dla sporej parafii i znajdował się w złym stanie technicznym. Plan świątyni sporządził Józef Pius Dziekoński. Kościół w Wysokiem jest ceglaną budowlą podniesioną na ceglanym, zdwojonym cokole i nakrytą dachami pobitymi blachą ocynkowaną. Jest orientowany, a jego plan tworzy jednonawowy, prostokątny korpus, poprzedzony od frontu kwadratową wieżą i zakończony węższym prezbiterium z trójboczną absydą oraz prostokątną zakrystią i kaplicą z niewielkimi przedsionkami. Plan ten, ze względu na znaczne wymiary zakrystii i kaplicy, przybiera zarys krzyża łacińskiego. Wieża stanowi główny akcent bryły kościoła; jej przyziemie mieści główną kruchtę, partie wyższe pełnią rolę loży chóru muzycznego, a wyżej dzwonnicy.
Lubelszczyzna
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
