» Świt na Chabówce. Poręba Wielka
Galeria: Gorce Włącz pokaz slajdów
|
Opis: Jeszcze przed zaśnięciem, kiedy obserwowałem bezchmurne niebo, martwiłem się trochę, czy dam radę wstać wystarczająco wcześnie. Pół dnia w drodze, potem rekonesans po okolicy i integracja z pozostałymi członkami wypadu. Byłem zmęczony. Z drugiej strony, dwa lata czekałem na to, aby znaleźć się na Chabówce o świcie. Budzik zadzwonił, kiedy sięgnąłem po niego, aby go wyłączyć. Chwilę potem, wymknąłem się z kwatery. Czerwone niebo, kontury szczytów i unoszące się między nimi opary... Kto nie widział na własne oczy - nie zrozumie! I bardzo dobrze! Niech śpi spokojnie i niech ciekawość go nie dręczy. Wschody słońca są niebezpieczne. Silnie uzależniają.
Gorce
Gorce to jedne z najbardziej przaśnych gór w Polsce. Niezbyt wysokie z licznymi odkrytymi przestrzeniami, których tutaj nie nazywa się halami tylko polanami, są wymarzonymi górami dla osób stawiających pierwsze kroki na turystycznym szlaku. Poza tym ich największą zaletą jest położenie - tylko 30 km w linii prostej od Tatr co sprawia, że widoki w Gorcach należą do najpiękniejszych w naszym kraju. Gorce to góry sentymentalne - idealne na samotną wędrówkę z plecakiem lub we dwoje z ukochaną dziewczyną.
Gorce to także góry bardzo przyjazne - pasmowy układ wzniesień powoduje, że raz zdobywszy pewną wysokość utrzymujemy ją przez długi czas tylko z rzadka pokonując niewielkie przewyższenia. Jeśli dodamy do tego dość gęstą sieć schronisk turystycznych oraz proturystyczną politykę dyrekcji Gorczańskiego Parku Narodowego otrzymujemy pełny obraz gór sielskich, łagodnych i przyjemnych. Oprócz Turbacza musimy w Gorcach koniecznie "zaliczyć" także Stare Wierchy, Mostownicę, Kudłoń, Gorc i Lubań.
Gorce najlepiej charakteryzuje krótki poemat Stanisława Pagaczewskiego zaczerpnięty z jego książki pt. "Znów idę na południe".
"Znów idę na południe kark Turbacza poklepać kudłaty, - Ej Ty – powiedzieć mu szorstko, by nie wyczuł czułości w głosie."
Gorce to także góry bardzo przyjazne - pasmowy układ wzniesień powoduje, że raz zdobywszy pewną wysokość utrzymujemy ją przez długi czas tylko z rzadka pokonując niewielkie przewyższenia. Jeśli dodamy do tego dość gęstą sieć schronisk turystycznych oraz proturystyczną politykę dyrekcji Gorczańskiego Parku Narodowego otrzymujemy pełny obraz gór sielskich, łagodnych i przyjemnych. Oprócz Turbacza musimy w Gorcach koniecznie "zaliczyć" także Stare Wierchy, Mostownicę, Kudłoń, Gorc i Lubań.
Gorce najlepiej charakteryzuje krótki poemat Stanisława Pagaczewskiego zaczerpnięty z jego książki pt. "Znów idę na południe".
"Znów idę na południe kark Turbacza poklepać kudłaty, - Ej Ty – powiedzieć mu szorstko, by nie wyczuł czułości w głosie."
zobacz wszystkie komentarze w serwisie
Autor: Krystyna Dodano: 2011-09-30 07:58:33