Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Chałupa z Bronkowic
Na końcu wsi, pod lasem postawiono samotną ubogą chałupę wiejskiej zielarki, specjalistki ludowej medycyny, znawczyni uroków i magii. Jeszcze do lat 70 XX wieku na wsiach Kielecczyzny powszechnie korzystano z usług wiejskich lekarzy", zielarek, znachorów, babek" odbierających porody, kowali dentystów".
Chałupa została wzniesiona pod koniec XVIII w. Jest to budynek jednotraktowy, szerokofrontowy o programie: sień przechodnia izba komora. Posadowiony na kamieniach, leżących luzem pod przyciesiami. Ściany są wieńcowe z pomocniczą łątką w sieni. zostały wzniesione z okrąglaków świerkowych i sosnowych węgłowanych na nakładkę jednostronną prostą. Węgły tej chałupy dzięki widocznym ostatkom okrąglaków, wyróżniają się na tle innych obiektów w skansenie.
Chałupa została przykryta czterospadowym dachem, poszytym słomą, ułożoną schodkowo w narożach, a kalenicę zabezpiecza nakładka z gontów.
Wnętrze sieni zostało wypełnione intensywnym zapachem wiszących wiązek leczniczych ziół w bogatym wyborze. W sieni dodatkowo znajduje się piec ogrzewczy z wnęką w podstawie komina. Z sieni na podwórze prowadzą niskie drzwi taflowe na kołowrocie o biegunie zawieszonym w drewnianych obejmach.
XIX -wieczna izba jest swoistą apteką, a nawet izbą chorych. Piec z kamienną nalepą do gotowania i warzenia na otwartym ogniu, nad którym znajduje się kapa o archaicznej konstrukcji słomianej, podlepiana gliną oraz piec chlebowy. Znajdująca się za piecem wiązka słomy była miejscem gdzie w razie konieczności kładziono chorego, potem słomę palono.
W izbie zauważa się prosty niedekorowany stół, jedno łóżko, otwartą półkę na naczynia bez podszafia, skrzynię, wszechobecne wiązki ziół i butelki z nalewkami. 16-polowe okno wychodzi na ogródek kwiatowy, otoczony płotem z żerdzi, przeplatanych gałęziami sosnowymi.
Chałupa była wyposażona w komorę, w której oprócz niezbędnego wyposażenia znajduje się drewniana prycza o nogach osadzonych w polepie, przykryta słomą i derkami, stanowiąca miejsce snu matki gospodyni.
Większości ludziom Góry Świętokrzyskie kojarzą się z Kielcami, Pasmem Łysogór, Łysicą, Świętym Krzyżem i Nową Słupią. Tymczasem wymienione miejsca to zaledwie skrawek gór, objęty Świętokrzyskim Parkiem Narodowym.
Wiele osób słyszało także o jaskini Raj i Chęcinach. Tymczasem Góry Świętokrzyskie to olbrzymia kraina rozpościerająca się od Skarżyska Kamiennej na północy, aż po Opatów, Klimontów i Staszów na południu.
Co prawda Góry Świętokrzyskie to najniższe z polskich gór, ale za to najstarsze. No i wskaźnik liczby legend na kilometr kwadratowy jest najwyższy w Polsce.
PolskieKrajobrazy.pl polecają szczególnie Pasmo Jeleniewskie – najbardziej dzikie i niedostępne. Poza tym warto odwiedzić także Pasmo Klonowskie, chyba najbardziej widokowe oraz Oblęgorskie. Obowiązkowym punktem wycieczki w Góry Świętokrzyskie powinna być także góra Miedzianka.
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Serwis PolskieKrajobrazy.pl wykorzystuje pliki cookies
Zamkni�cie tej informacji jest r�wnoznaczne z wyra�eniem zgody na korzystanie z plik�w Cookie.