Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Patrząc na otoczenie Fortu I im. Jana III Sobieskiego w Toruniu, aż trudno sobie wyobrazić, że gdy obiekt powstawał, nie było tu żadnej roślinności żadnego drzewa, żadnego nawet najmniejszego krzewu. W ciągu wieku wyrósł bujny las, który już ponad 20 lat temu został mocno przetrzebiony. Masywnym murom ulżono, by nie musiały już niepotrzebnie dźwigać aż tylu ton. Ale nie minęło dużo czasu, jak ogromna góra i bunkry na niej, a także kopuły wystające z ziemi, zaczęły znowu być coraz bardziej niedostępne przez wszędobylskie, dziko rosnące krzaczory. Dobrze więc się stało, że w tym 200-tysięcznym mieście znalazła się grupka młodych zapaleńców-miłośników toruńskich fortyfikacji, którzy w czynie społecznym przystąpili do uporządkowania tego terenu. To dzięki ich wysiłkom odsłonięte zostały zarówno kopuły wież pancernych, jak i dwa schrony na ogromnej górze. Po opuszczeniu fortu przez ostatniego dzierżawcę, obiekt ten wraz z przyległym terenem jest teraz w dyspozycji władz miasta, które udostępniło obiekt Stowarzyszeniu Grupa Rekonstrukcji Historycznej REX, które chce w forcie stworzyć Muzeum Twierdzy Toruń (są już tego początki), co byłoby znakomitym wykorzystaniem tego obiektu i dodatkową niebywałą atrakcją turystyczną miasta, bo zwolenników tej koncepcji permanentnie przybywa, chociaż władze miasta wolałyby, aby działały tu kluby nocne. Czas jednak pokaże, czyja mądrość wygra.
Obecnie wszystkie możliwe dodatkowe wejścia do wnętrza fortu zostały zamurowane, a główne zamknięte na kłódkę. Może to i dobrze, bo nikt nie będzie dewastował tego, co jeszcze z fortu pozostało; drugiej jednak strony nie ma już możliwości zwiedzania wnętrza pomieszczeń na własną rękę. Na szczęście na kilka dni przed ich zamurowaniem, udało mi się być w środku i sfotografować co było możliwe.
N zdjęciu: Urządzenie napędu baterii pancernej pod kopułą wewnątrz fortu.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Zobacz zdjęcie w kategorii Kraina: Pod kopułąSkomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Serwis PolskieKrajobrazy.pl wykorzystuje pliki cookies
Zamkni�cie tej informacji jest r�wnoznaczne z wyra�eniem zgody na korzystanie z plik�w Cookie.