» Dom Elżbietanek

Opis: Elżbietanki  to wspólnota sióstr kontemplacyjno-czynnych, na papieskim prawie. Powstały w Nysie na ziemi śląskiej we wrześniu 1842 r. Główną założycielką był Klara Wolf przy czynnej współpracy Matyldy i Marii Merkert oraz Franciszki Werner; objęły one ambulatoryjną opieką chorych w ich własnych mieszkaniach. Ideę tych czterech młodych dziewcząt mało kto wtedy rozumiał; doprowadziło to do tego, że w 1849 r. doszło do tymczasowej likwidacji ich dzieła. Ale już 19 listopada 1850 r. Maria Merkert wraz z Franciszką Werner, ponownie podjęły walkę z trudnościami, jakimi były codzienne zasypywane i rozpoczęły bezpłatną pielęgnację chorych i to bez względu na status społeczny pacjentów, ich wyznanie i płeć. Maria Merkert założyła Stowarzyszenie św. Elżbiety, które przekształciła potem w zgromadzenie zakonne. Charyzmatem tego Zgromadzenia bowiem jest życie według rad ewangelicznych oraz służba Bogu, zwłaszcza w osobach ubogich, chorych i starszych. Miłość miłosierna do chorych, od samego początku istnienia Zgromadzenia, miała i ma wymiar najpełniejszy, bo do poświęcenia własnego życia włącznie. W 1859 r. diecezja zatwierdziła zgromadzenie, a papieża Piusa IX w 1871 r. wydał dekret pochwalny na rzecz Zgromadzenia.Na przestrzeni tych wszystkich lat elżbietanki nie tylko służyły chorym, potrzebującym, dzieciom i ludziom starszym, ale w czasie wojen zarówno w XIX, jak i XX wieku, pielęgnowały rannych żołnierzy. Niektóre z sióstr w czasie swojej posługi, jak chociażby w 1945 r., oddały własne życie, a kilkanaście z nich zginęło śmiercią męczeńską w obronie wiary, czystości i ludzkiej godności. W 1954 r. ponad 370 sióstr św. Elżbiety komuniści wysiedlili do przymusowych obozów pracy w Gostyniu, Kobylinie i Dębowej Łące. Obecnie Zgromadzenie posiada liczne placówki na całym świecie: w Brazylii, Czechach, Danii, Izraelu, Niemczech, Norwegii, Rosji, Ukrainie, Szwecji, Włoszech oraz na Litwie; także w Polsce, a jedna z nich swoją siedzibę ma w kamienicy w Toruniu przy ul. Żeglarskiej 9 (na zdjęciu).