» Na Górze Baraniej po nocnym wypadzie

Opis: Na drodze prowadzącej z Hucisk do Mokrego Boru czekamy na resztę grupy.W mroku błyskają światełka czołówek. Przebijają się przez gęstwinę porastającą Górę Perzową. Zmrok zapada szybko. Zaciekawiony rolnik zatrzymuje ciągnik i wypytuje nas co tu robimy. Wycieczka? To bardzo dobrze! Życzy nam miłego wieczoru i odjeżdża. Jesteśmy już w komplecie i kierujemy się na wschód. Miejscowe łańcuchy szczekają zaniepokojone naszą obecnością. Uważamy na błotniste kałuże, ale nikt z nas suchą stopą nie przejdzie i dobrze o tym wiemy. Potem pod zbocze Siniewskiej z przerwą na popas na platformie widokowej. Patrzymy na Kielce i zgadujemy które wsie świecą tam, w dole. Na Baraniej Górze czają się drapieżniki. Takie tycie. Niewielkie. Żadne tam niedźwiedzie, czy wilki. Bezczelnie wlepiają w nas ślepia i nie straszne im snopy światłą z naszych latarek. Pogapią się, a potem odchodzą znudzone. Leżymy na matach wokół ogniska i czekamy na wschód słońca.