» Zespół klasztorny pofranciszkański

Miasto Grabów nad Prosną leży w Kotlinie Grabowskiej, położonej na pograniczu Wielkopolski i Śląska. Rozłożone jest na wschodnim skraju Wzgórz Ostrzeszowskich, nad rzeką Prosną.

Historia Grabowa sięga wczesnego średniowiecza, kiedy był zwykłą handlową wsią królewską położoną na podgrodziu. Pierwsza wzmianka o Grabowie jako wsi królewskiej pochodzi z 1264 roku. W dniu 20 sierpnia 1416 roku w Wiślicy, na prośbę dziedzica Marcina z Kalinowy Zaremby, kasztelana sieradzkiego, król Władysław Jagiełło nadał osadzie Grabów przywilej lokacyjny oparty na prawie magdeburskim. Od tej pory Grabów był miastem królewskim położonym na ważnych szlakach handlowych. Był ważnym ośrodkiem rzemiosła sukiennictwa, piwowarstwa, handlu, rolnictwa i hutnictwa opartego na rudach darniowych.

Najważniejszymi zabytkami miasta są: kościół pofranciszkański, klasztor pofranciszkański, neogotycki kościół ewangelicki z 1887 roku, dwór z XVIII/XIX wieku z parkiem, zespół stacji kolejowej z 1910 roku, krzyż Pawła Brylińskiego.