» Zamość - klasztor Klarysek
Galeria: Roztocze Włącz pokaz slajdów
|
Opis: Klaryski przybyły do Zamościa w 1676 roku ze Starego Sącza. W 1757r. Jan Jakub Zamoyski ufundował trójskrzydłowy, jednopiętrowy budynek klasztorny, dobudowany do kościoła w stylu barokowym wzniesionego w XVII w. z fundacji Anny Zamoyskiej z Gnińskich, żony IV ordynata Marcina, a wg projektu architekta J. M.Linka. W 1782 r. klaryski opuściły Zamość na mocy dekretu cesarza Józefa II nakazującego kasatę zakonów kontemplacyjnych. W 1817r. zespół klasztorny przebudowano na cele świeckie, skuto ozdoby kościelne w tym dwa szczyty, rozebrano sygnaturkę, a wnętrze świątyni podzielono stropem. W okresie międzywojennym mieściła się tu komenda policji, a także lazaret i stajnie. Do 1986 r. kompleks był siedzibą Domu Dziecka, potem przez wiele lat niszczał i ostatecznie groził zawaleniem. Po przeprowadzeniu generalnego remontu z odtworzeniem stylowej fasady, wieży, dachu oraz szczytów (w trakcie którego na ścianie odkryto zabytkowe polichromie!) i adaptacji
dawnego kościółka na salę koncertową, służy teraz Państwowej Szkole Muzycznej im. K. Szymanowskiego.
Roztocze
Roztocze to jedna z najpiękniejszych krain w Polsce. To teren o bardzo zróżnicowanym krajobrazie, poczynając od rozległych płaskich przestrzeni, poprzez dzikie puszcze, na iście górskich widokach kończąc. Najwyższe wzniesienia Roztocza leżące po stronie polskiej - Długi Goraj i Wielki Dział sięgają prawie 400 m n.p.m.
Za to w Szczebrzeszyńskim Parku Krajobrazowym, w okolicach Sąsiadki, spotykamy jedne z najpiękniejszych wąwozów w naszym kraju. Ich długość na kilometr kwadratowy wynosi aż 9 kilometrów i jest to jeden z najlepszych wyników w Europie. Niemniej najbardziej charakterystycznym krajobrazem Roztocza są przepiękne pofałdowane pola, poprzecinane nitkami miedz, z rosnącymi tu i ówdzie samotnymi drzewami owocowymi.
