Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Pierwszą świątynię w tym miejscu wzniósł biskup Iwon Odrowąż około 1220 roku, natomiast kolejną kanonik krakowski Paweł z Zatora, około 1440 roku.
W okresie przynależności do kapituły krakowskiej patronem kościoła był starosta Sławkowski, który pełnił funkcję plenipotenta biskupiego gotyckiego pozwolenia Stolicy Apostolskiej. Ostatnim patronem był starosta sławkowski Kmita, który swą pieczę oddał kapitule krakowskiej w 1540 roku. Od 1326 roku parafia należy do dekanatu czarnocińskiego. Z kościoła gotyckiego zachowała się wieża, reszta budowli jest przeważnie XVII wieczna.
Pod wschodnim przęsłem prezbiterium znajduje się podziemna kaplica grobu Chrystusowego, z około 1646 roku, dostępna przez kamienne schody.
Ołtarz główny, późnobarokowy zdobi obraz patronki kościoła św. Marii Magdaleny. Dwa boczne, późnobarokowe ołtarze pochodzą z pierwszej połowy XVIII w., uzupełnione rzeźbami i ornamentami neorokokowymi przez Stanisława Anielskiego ze Skalbmierza. Ten artysta wykonał też chór muzycznym w stylu rokokowym, gdzie znajdują się organy także w stylu rokoko. Po otoczeniu murem placu kościelnego, Anielski zbudował piękne wejście w stylu romańskim na wzór rzymskich bram triumfalnych. Brama ta została odnowiona przez obecnego proboszcza parafii Dzierążnia ks. Władysława Kutusia w 2002 roku.
Ponidzie to najbardziej zielona kraina jaką znamy. Szczególnie wiosną. Wówczas aż trudno uwierzyć, że w zieleni może być tyle... zieleni. Do tego dodajemy szaraki, których na tutejszych polach jest istne zatrzęsienie. W którą stronę nie zwrócić oczu tam zawsze wystają z trawy czyjeś uszy.
Ponidzie to także kraina przydrożnych świątków, kapliczek i krzyży, których jest tutaj wyjątkowe nagromadzenie. Niektóre z nich sięgają nawet XVI wieku, a ich wkomponowanie w krajobraz jest wyjątkowe i unikalne.
Ponidzie to także wyjątkowe, prastare miasta: uzdrowiskowe Busko Zdrój, królewskie Wiślica i Nowy Korczyn, wyniosły Pińczów, bajkowy Pacanów. No i na koniec Nida, rozlana szeroko po tej kolorowej krainie, meandrująca leniwie, tworząca starorzecza, piękne łęgi i zakola. Jak w piosence "Ponidzie wiosenne, Ponidzie leniwe, Prężysz się jak do słońca kot, Rozciągnięte po tych polach, Lichych lasach w pstrych łozinach, Skałkach w słońcu rozognionym, Nidą w łąkach roziskrzoną, Na Ponidziu wiosna trwa."
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Serwis PolskieKrajobrazy.pl wykorzystuje pliki cookies
Zamkni�cie tej informacji jest r�wnoznaczne z wyra�eniem zgody na korzystanie z plik�w Cookie.