Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Zagaje Stradowskie wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Czarnocin.
Po raz pierwszy wymieniona w źródłach w 1699r. W 1895 wymieniana jako Zagaje.
W 1979 r. odznaczona Krzyżem Grunwaldu II klasy (odznaczenie wojskowe z czasów PRL).
Nazwa wioski wskazuje jednoznacznie na wagę kierunku, z którego poruszali się wędrowcy. "Zagaje" oznacza miejsce za lasem. Przemieszczając się od Chrobrza, wioska jest dokładnie za gajem, gdyż można przyjąć, że teren na północ od wioski od zawsze porośnięty był lasem.
Prace archeologiczne
Pierwsze prace wykopaliskowe rozpoczęto w 1959 r. na polu zwanym do dziś Księża Mogiła. Znaleziono tam kurhan przypisany kulturze pucharów lejkowatych. Dopiero późniejsze wykopaliska z roku 1992 i 1994 pozwoliły dokładniej określić istnienie pochówków. Dowiedziono, że kurhan został usypany przez przedstawicieli kultury ceramiki sznurowej na miejscu, gdzie poprzednio znajdowały się grobowce kultury pucharów lejkowatych.
Pod nasypem znajdowały się dwa groby niszowe o jednakowym układzie szkieletów o położeniu południowy zachód południowy wschód z głowami skierowanymi ku południowi. Inwentarz grobów stanowiły po dwa naczynia, kilkanaście wyrobów krzemiennych, w tym grociki strzał, kamienie szlifierskie, dłuta rogowe, a nawet kawałek miedzianego drucika. Na zewnątrz kurhanu znaleziono trzy groby z układem szkieletów odwrotnym do grobów niszowych z głowami ku północy, z inwentarzem nieco uboższym. Według reguł obrządku pogrzebowego kultury ceramiki sznurowej należy przypuszczać, że groby niszowe zawierały osobniki męskie, a groby za zewnątrz żeńskie.
Grobowiec zbudowany był na planie trapezu o osi długiej zorientowanej w kierunku wschód zachód. Długość grobowca wynosiła około 20 m, szerokość 7 m. Obudowę stanowiła palisada z wejściem o szerokości około 2 m. W odległości około 4 m od wejścia znajdował się grób w kształcie prostokątnej skrzyni obudowanej płytkami kamiennymi. Drugi grobowiec miał wysokość około 40 m. Do bardzo rzadkich odkryć należą ślady orki neolitycznej chronologicznie związane z budową grobowca drugiego.
Z Wikipedii
Ponidzie to najbardziej zielona kraina jaką znamy. Szczególnie wiosną. Wówczas aż trudno uwierzyć, że w zieleni może być tyle... zieleni. Do tego dodajemy szaraki, których na tutejszych polach jest istne zatrzęsienie. W którą stronę nie zwrócić oczu tam zawsze wystają z trawy czyjeś uszy.
Ponidzie to także kraina przydrożnych świątków, kapliczek i krzyży, których jest tutaj wyjątkowe nagromadzenie. Niektóre z nich sięgają nawet XVI wieku, a ich wkomponowanie w krajobraz jest wyjątkowe i unikalne.
Ponidzie to także wyjątkowe, prastare miasta: uzdrowiskowe Busko Zdrój, królewskie Wiślica i Nowy Korczyn, wyniosły Pińczów, bajkowy Pacanów. No i na koniec Nida, rozlana szeroko po tej kolorowej krainie, meandrująca leniwie, tworząca starorzecza, piękne łęgi i zakola. Jak w piosence "Ponidzie wiosenne, Ponidzie leniwe, Prężysz się jak do słońca kot, Rozciągnięte po tych polach, Lichych lasach w pstrych łozinach, Skałkach w słońcu rozognionym, Nidą w łąkach roziskrzoną, Na Ponidziu wiosna trwa."
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Serwis PolskieKrajobrazy.pl wykorzystuje pliki cookies
Zamkni�cie tej informacji jest r�wnoznaczne z wyra�eniem zgody na korzystanie z plik�w Cookie.