Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Aż nie chce się patrzeć na "ogoloną" samotną wierzbę na polu w Szczypiornie. Ścieżką przy tej wierzbie wielokrotnie spacerowałam, wielokrotnie tą piękną wierzbę fotografowałam i podziwiałam. W zeszłym roku jeden duży konar wierzby przewrócił wiatr a środek ktoś wypalił. Teraz ścięto z niej wszystkie gałęzie. Samotna, nieszczęśliwa straszy wieczorem na szczypiorniańskich polach.
Mazowsze zwykliśmy postrzegać, jako tereny położone wokół Warszawy i w jej okolicach, które powszechnie postrzegane są jako dość mało atrakcyjnie turystycznie. Tymczasem Mazowsze to także Puszcza Kampinoska, Pojezierze Gostynińskie i okolice Płocka.
Mazowsze to także dwie wielkie rzeki: Wisła i Narew, które na ogromnych obszarach kształtują krajobraz tej krainy. Trudno w to uwierzyć, ale w granicach samej aglomeracji warszawskiej na Wiśle znajdują się aż cztery rezerwaty ścisłe: Łachy Brzeskie, Wyspy Świderskie, Wyspy Zawadowskie oraz Ławice Kiełpińskie. Z rzek Mazowsza warto także wymienić Wkrę (doskonałą do spływów kajakowych oraz do kąpieli), Skrwę Prawą (objętą Brudzeńskim Parkiem Krajobrazowym) oraz Skrwę Lewą(przepływającą przez Pojezierze Gostynińskie).
Wbrew powszechnej opinii Mazowsze nie jest wcale krainą płaską. W samej Warszawie Góry Szwedzkie (koło Bemowa) osiągają 113 m n.p.m. W Puszczy Kampinoskiej – Czerwińskie Góry, a w pobliżu nich najwyższe szczyty: Lisia Góra i Krzywa Góra osiągają 90 m n.p.m., a w pobliżu Wólki Węglowej i bagna Łuże góry wznoszą się na wysokość 103 i 106 m n.p.m. Wszystkie te wzniesienia górują nad okolicą i rozciągają się z nich urzekające krajobrazy.
Mazowsze to także wspaniała historia i zabytki. Do najbardziej znanych, oprócz tych znajdujących się w samej Warszawie, należą Żelazowa Wola, Jabłonna, Łowicz, Brochów, Ciechanów, Płock, Czerwińsk nad Wisłą, Pułtusk, Modlin, Liw.
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Komentarze:
Sama jestem ciekawa czy będzie miała odrosty. Będę tam 1 kwietnia, a potem wielokrotnie w następnych miesiącach. Na pewno zrobię fotki :)
Jeżeli ma choć trochę zdrowego korzenia i drewno na styku z ziemią nie jest całkowicie spróchniałe, to powinna wypuścić w tym miejscu odrosty na wiosnę.....
Na pewno tak będzie jak piszesz Bogdanie. Byłam kiedyś w Muzeum Przyrodniczo-leśnym w Białowieży i przewodniczka tłumaczyła nam cały proces obumierania drzew.
Jednak istnieje życie po życiu. Przyjrzyj się jej za 2 miesiące, jak w niej tętni życie (szerszenie, rozmaite owady większe i mniejsze np. świecące świetliki, :)
masz rację, Bogdanie, mam na zdjęciach takie wierzby , którym życie wróciło, pięknie wyglądają w swoich nowych "fryzurkach"; ale niektórych naprawdę jest żal, a tej ze zdjęcia życia chyba nic już nie przywróci - to przemijanie, tak działa i człowiek i czas; bardzo serdecznie pozdrawiam Ciebie, Bogdanie i właścicielkę tej galerii :)
Ogławianie wierzbom wychodzi na dobre, zapobiega to rozrywaniu pnia przez przerośnięte konary. Gorzej z wypalaniem to już czysta głupota. Wierzby "straszą" przez próchno, zawierające grzybnie różnych grzybów, które w ciemności świecą. Stąd pewnie tyle ludowych legend o duchach mieszkających w starych wierzbach.
Autor: ElaJ Dodano: 2014-03-10 14:12:37