» cmentarz na Lipowej - grób ks. Piotra Ściegiennego
Galeria: Lubelszczyzna Włącz pokaz slajdów
|
Tytuł zdjęcia: cmentarz na Lipowej - grób ks. Piotra Ściegiennego
| Data dodania: 2012-01-08 |
| Zgłoś uwagi |
Zgłoś uwagi
Opis: Ks. Piotr Ściegienny (1801 - 1890) - działacz niepodległościowy i przywódca chłopski. Urodził się w Bilczy koło Kielc w rodzinie chłopskiej. W 1827 r. wstąpił do zakonu pijarów i został duchownym katolickim. Pracował jako kapłan na Lubelszczyźnie (Wilkołaz, Chodel). Autor Złotej książeczki i Listu Ojca Świętego Grzegorza Papieża do rolników i rzemieślników , w którym nawoływał chłopów polskich do walki zbrojnej o wolność. W 1842 roku zorganizował konspiracyjny Związek Chłopski. Na październik 1844 roku wyznaczył termin wybuchu powstania chłopskiego, doszło jednak do dekonspiracji i został aresztowany przez policję carską. W 1846 roku został skazany na śmierć i wyłączony ze stanu duchownego, jednak w ostatniej chwili przed egzekucją kara została zmieniona. Kara śmierci została zamieniona na chłostę i bezterminową katorgę, którą odbywał na Syberii. Ks. Ściegienny wrócił do Polski w 1871 roku. Odzyskał utracone godności kapłańskie i mimo ciężkich doświadczeń życiowych dożył 89 lat. Pochowany został na cmentarzu katolickim przy ulicy Lipowej. W okresie międzywojennym przy grobie Piotra Ściegiennego kończyły się manifestacje robotnicze i pochody z okazji 1 maja.
Lubelszczyzna
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
