» kamienica Rynek 13
Galeria: Lubelszczyzna Włącz pokaz slajdów
|
Opis: Po raz pierwszy w źródłach kamienica pojawiła się w roku 1519 i wówczas jej właścicielami byli Feliks i Stefan Cudyn, którzy w tym samym roku odsprzedali murowany dom swojemu wierzycielowi, szlachcicowi Janowi z Osmolic. Architekt nieznany. Kamienica renesansowa o zatartych cechach stylistycznych. Kamienica Rynek 13 jest budynkiem trzypiętrowym, posiadającym przynajmniej dwie kondygnacje piwnic, przykrytym dachem dwuspadowym, kalenicowym. Elewacja frontowa jest czterokondygnacyjna, na parterze czteroosiowa, na dwu wyższych piętrach pięcioosiowa, na najwyższym siedmioosiowa. Najniższa kondygnacja jest wyraźnie wysunięta w stosunku do całości elewacji, zwieńczona gzymsem, przykrytym dachówką. W polach międzyokiennych środkowej części elewacji znajduje się dekoracja sgraffitowa przedstawiająca sceny rodzajowe. Najwyższe piętro oddziela mocno profilowany gzyms przykryty dachówką. Okna są prostokątne, znacznie mniejsze w stosunku do niższych kondygnacji, rozmieszczone symetrycznie. Całość wieńczy skromnie profilowany gzyms koronujący.
Lubelszczyzna
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
