Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Nałęczowski cmentarz parafialny założony został na początku XIX wieku. Odwiedzając uzdrowisko warto na niego zajrzeć, nie tylko ze względu na piękne położenie i zabytkowe nagrobki. Pochowanych tu zostało wielu ludzi zasłużonych dla kultury narodowej. M.in. Michał Elwiro Andriolli - malarz i rysownik, Józef Abramowicz - malarz koni, Ewa Szelburg-Zarembina - pisarka, Mieczysław Gliński - aktor.
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszaremLubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Skomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Komentarze:
Grób rodziny Wernickich.
Archanioł Michał oczekujący w zadumie na Sąd Ostateczny. Rzeźba z roku 1904
z białego kararyjskiego marmuru wykonana we Florencji przez Emilio Zocchi
światowej sławy artystę rzeźbiarza. W twarzy Anioła odnajdujemy wizerunek
Elżbiety Wernickiej zm. w 1900 roku.
Pamiętam, jeszcze na początku lat siedemdziesiątych rzeźba w doskonałym stanie. Obecnie zdewastowana.
Michał Szewczuk - Kętrzyn
Prawda, stary, zabytkowy, piękny cmentarz. Nieplanowany :) A co do ujęcia, Asiu, moja zasługa żadna:) Ktoś wcześniej przede mną był ... i włożył w dłoń zamyślonego Anioła plastikowego tulipana. To, co zobaczyłam najpierw to kolor. Szary Anioł, refleksja, odejście - wczoraj. A w jego dłoni kolorowy tulipan, radość, życie - jutro. On tym swoim kolorem aż się wyrywał poza ogrodzenie cmentarza. Taka jest właśnie nasza, ludzka natura. Czujemy smutek, przeżywamy go...ALE CHCEMY ŻYĆ :)
ps. musiałam zaakcentować :):):):)
Autor: alojz Dodano: 2012-02-05 21:48:47