» Kościół p.w. św. Michała Archanioła-w trakcie prac konserwatorskich.

Opis: Został wzniesiony w latach 1595-1608 z fundacji Mikołaja Czyżowskiego, chorążego Ziemi Chełmskiej. Wskazuje na to herb Topór i Nowina, który znajduje się nad południowym wejściem do nawy, a pod nim data 1608, która jest datą zakończenia budowy. W końcu 1671 roku lub na początku 1672 kościół został zniszczony przez Szwedów. Odbudował go przed 1687 rokiem Stanisław Stefan Czarniecki, pisarz polny koronny, dobudowując boczne kaplice ( pn. p. w. św. Antoniego Padewskiego, pd. p.w. N. P. Marii) i nadając mu w ten sposób charakter barokowy. W końcu 1671 roku lub na początku 1672 kościół został zniszczony przez Szwedów. Odbudował go przed 1687 rokiem Stanisław Stefan Czarniecki, pisarz polny koronny, dobudowując boczne kaplice ( pn. p. w. św. Antoniego Padewskiego, pd. p.w. N. P. Marii) i nadając mu w ten sposób charakter barokowy. Ponownie kościół uległ zniszczeniu w 1736 roku i został odrestaurowany przez kasztelana kijowskiego, dzierżawcę dóbr wojsławickich - Nikodema Kazimierza Woronicza. Niestety, osiemnaście lat później znów został spalony. Na przełomie XVIII i XIX wieku kościół był już bardzo zniszczony, więc poddano go gruntownemu remontowi, w czasie którego drewniany sufit zastąpiono sklepieniem kolebkowym z lunetami. Sklepienie prezbiterium pochodzi z wcześniejszego okresu. Kolejny pożar wybuchł w 1840 roku. Po nim kościół został ponownie odbudowany. Otrzymał nowe pokrycie dachówką, dostawiono trzy przybudówki, jedną przed wejściem głównym, drugą przy wejściu bocznym, a trzecią przed wejściem do zakrystii. W latach 1901-1907 przybudówki zostały zniszczone i zastąpiono je nowymi, murowanymi, nie komunikującymi się bezpośrednio z nawą. Istnieją one po dzień dzisiejszy. Podczas pierwszej wojny światowej, w 1915 roku kościół został częściowo uszkodzony. Spaliły się wówczas drzwi frontowe i jedna z przybudówek, mieszcząca skarbiec. Obecny wygląd kościoła pochodzi z roku 1924, kiedy to przeprowadzono jego gruntowną restaurację. Kościół jest późnorenesansowy, przebudowany w stylu barokowym. To budowla orientowana, murowana z kamienia i cegły, otynkowana.