» Kundelek z Poręby. Psiak turysta

Opis: Jedna z naszych towarzyszek powiedziała kilka czułych słówek i pochyliła się nad nim. Pogłaskała go, wytarmosiła za uszkiem, a on jej zaufał. I już by za nią w ogień poszedł. Biegł za nami drogami ciągnącymi się po wzniesieniach. Mijaliśmy ludzi pracujących w polu, hałaśliwe traktory, pasące się kozy i krowy. Przeszliśmy po zboczu Chabówki, potem przez Olszówkę i przez Grzebień do Rabki-Zdrój. A on za nami. Stanowił naszą awangardę. Z daleka wypatrywał niebezpieczeństw. Gromił spojrzeniem groźne wilki gotowe rzucić się na nas w każdej chwili. Wiedziały, że choć mały, rozerwałby je na strzępy. Odchodziły więc niepyszne z podkulonymi ogonami. Szedł za nami i nawiązywał znajomości z okolicznymi kundlami, kotami, kurami. "Zaraz się pogryzą" - myślałem, kiedy drogę zastąpił mu szczerzący kły psiur. Nic z tego, wiedział jak podejść. Jak się podlizać. Jeszcze biegał przed budką z goframi, kiedy przed podróżą postanowiliśmy się posilić. Kilka razy mignął przed drzwiami, a potem zniknął. Pewnie wrócił na "swoje śmieci". Bo misja została wypełniona. Bo jego nowa przyjaciółka, która okazała mu czułość, została bezpiecznie odstawiona na miejsce. Jak to jest, że jednym gestem, cichym słowem, kobieta potrafi zawrócić w głowie psa, pomieszać mu w serduszku! Jak to jest, że kobieta potrafi tak samo omotać mężczyznę!