Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Polski pisarz, poeta i dramaturg młodopolski Stanisław Przybyszewski, żyjący w latach 1868-1927, będąc na Kępie Bazarowej w Toruniu, zauroczył się jej fantastyczną roślinnością. W 1926 r. o tej wyspie, zlokalizowanej naprzeciwko historycznego centrum Torunia, czyli średniowiecznego zespołu miejskiego, między Wisłą a jej południową odnogą zwaną Małą Wisłą, napisał te słowa: "Królowały na niej potężne dęby, ogromne buki, jesiony, srebrne olchy, płaczące wierzby, czarne wiązy o poczwarnie powyginanych, szerokich ramionach, a całość tworzyła jakiś niewysłowienie piękny, bo nie ludzką ręką stworzony park. Wśród drzew, które Wisła częstokroć prawie pod konary zalewała, rosły olbrzymie paprocie, skrzypy, przenajrozmaitsze zielsko. Z jednej i drugiej strony ciągnęły się zbitym gąszczem, nieprzerwalnym murem splątane kępy wikliny, tu i ówdzie poprzerywane głęboko nad wodą pochylonymi, zgrzybiałymi i spróchniałymi pniami wierzb i topoli nadwiślańskich".
Nic dodać, nic ująć.
Na zdjęciu: Jedno z tych starych drzew.