Zaloguj się | Zarejestruj się
 

» Tunele pod Sajdakiem- czynny

Galeria: Jedlina Zdrój Włącz pokaz slajdów

 
Tunele pod Sajdakiem- czynny

Tytuł zdjęcia: Tunele pod Sajdakiem- czynny


Autor: Artur74
Data dodania: 2014-10-05
Zgłoś uwagi
Zgłoś uwagi
Ocena Oceń zdjęcieDobre Bardzo dobreoceń
Średnia ocena: 4.00  Ocen: 13  Odsłon: 3016 

Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!

 

Proszę zaznaczyć ocenę!

 
Opis: Tunele pod Sajdakiem to dwa równoległe tunele kolejowe, jednotorowe, proste, stopowe, wydrążone pod Sajdakiem (586m n.p.m.). Pierwszy tunel (tunele drążono jednocześnie z dwóch stron na zbicie)o długości 380m wydrążono w latach 1876-1879. Drugi równoległy, wydrążono w latach 1909-1910. Wlot tuneli położony jest na wysokości około 500m n.p.m., a wylot na poziomie około 505m n.p.m. Spadek tuneli w kierunku południowo-wschodnim wynosi około 1, 35 promila. Maksymalna głębokość tuneli od powierzchni wynosi około 65m. Tunele wykonano w obudowie murowej z bloczków kamiennych i cegły klinkierowej. Portale wlotów do tunelu wykończono w obudowie kamiennej z klińców. Kształt tuneli jest eliptyczny, szerokość to około 5m, wysokość około 6m. W ociosach tuneli wykonano wnęki ucieczkowe i rewizyjne układy odwadniania tuneli. Decydujący wpływ na budowę tunelu miała wojna francusko-pruska, która pokazała jak ważną rolę odgrywała wówczas kolej.
Miejscowość: Jedlina Zdrój
Kraina: Góry Wałbrzyskie
Województwo: dolnośląskie
Schowaj mapę

Jedlina Zdrój

Najstarsze wzmianki o mieście pochodzą z XIII wieku, a nazwa wywodzi się od rosnących tu wówczas wspaniałych lasów jodłowych. Była to wtedy osada drwali należąca do Bolka I  księcia świdnicko-jaworskiego. W XVI wieku odkryto pierwsze źródła wody mineralnej, a w XVIII w. uznano je za lecznicze i zaczęto korzystać na większą skalę.

W 1723 roku osada stała się uzdrowiskiem. Źródło, od imienia Charlotty, żony Hansa Christophera barona von Seher-Thoss  właściciela Jedlinki, nazwano Charlottenbrunn. Nazwę tę przyjęła cała Jedlina i nosiła ją do 1945 roku.

Miejscowość zaczęła się rozrastać. Rozwijało się tkactwo i sukiennictwo. Powstał kurort znany na całym Śląsku. W 1768 roku Jedlina otrzymała prawa miejskie. W 1900 roku Jedlina-Zdrój miała pocztę z telegrafem, która do dnia dzisiejszego mieści się w tym samym budynku przy ulicy Warszawskiej 6. Domy posiadały instalację wodociągową, niektóre z naturalnie gazowaną wodą mineralną. W latach 1902-1903 położono nawierzchnie kamienne, zamontowano oświetlenie gazowe, a w uzdrowisku elektryczne. Miejscowość przeżywała swój okres świetności. Znana była na Śląsku jako uzdrowisko z szeroka działalnością kulturalną i rozrywkową. Funkcjonowały liczne hotele, pensjonaty i domy gościnne. Z najbardziej znanych należy wymienić "Szwajcarkę" z XIX w., która oferowała kurację mleczną, kasztany jadalne i odpoczynek wśród przepięknych drzew. Z 1910 roku pochodzi stojąca do dziś drewniana remiza strażacka z dzwonnicą (przy ulicy Warszawskiej 9). Do dziś można podziwiać piękną Willę Sans-Souci (Chojnowska 3) należącą dawniej do lekarza uzdrowiska. Trudno nie wspomnieć o okazałym, choć zniszczonym Zespole Pałacowym, którego wejścia strzegą kamienne lwy. W dzielnicy Kamieńsk na wzgórzu stoi kościółek wybudowany w stylu budownictwa alpejskiego. W Jedlinie-Zdroju zachowały się także budowle w stylu neoklasycyzmu berlińskiego z misternymi ażurowymi balkonami. Ciekawostką jest kościół parafialny w kształcie rotundy z przyległą dzwonnicą z 1934 r.

W 1946 roku wprowadzono urzędowo nazwę Jedlina Zdrój, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Bad Charlottenbrunn.

 
Zobacz zdjęcie w kategorii Kraina: Tunele pod Sajdakiem- czynny
Skomentuj

Opcja tylko dla zalogowanych