POLESIE - pod prowincja fizycznogeograficzna, stanowi±ca po³udniowo-zachodni± czê¶æ Ni¿u Wschodnioeuropejskiego, po³o¿ona na terytorium Bia³orusi, Ukrainy i Polski. Polesie stanowi p³ask± równinê, le¿±c± w dorzeczu Prypeci i Bugu. Rzeki te, poprzez Muchawiec (prawy dop³yw Bugu) i Pinê (lewy dop³yw Prypeci), ³±czy kana³ Dniepr-Bug.
Polesie lubelskie stanowi pó³nocno zachodni± czê¶æ Polesia, która po³o¿ona jest na lewej stronie Bugu. Region stanowi oko³o 5 tys. m2
Region jest bardzo charakterystyczny dla regionu Polesia.
Polesie lubelskie jest p³ask± równin± o charakterze denudacyjno-akumulacyjnym. W regionie tym wystêpuj± równie¿ liczne cieki. Na po³udniu natomiast wystêpuj± rozliczne jeziora.
Charakterystyczn± cech± ogó³u pod prowincji jest bagienno¶æ terenów. Na Polesiu lubelskim wystêpuj± równie¿ charakterystyczne dla tego obszaru torfowiska
Nadmieniæ nale¿y, ¿e region od pó³nocy na po³udnie przecina kana³ o nazwie Wieprz Krzna.
Dla Polesia lubelskiego charakterystyczny jest podzia³ na sze¶æ mezoregionów: a mianowicie: Zaklês³o¶æ £omask±, Równinê Parczewsk±, Równinê Kodeñsk±, Zaklês³o¶æ Sosnowick±, Garb W³odawski i Równinê £êczyñsko-W³odawsk±.
W po³udniowo zachodniej czê¶ci Polesia lubelskiego znajduje siê jeden z bardziej znanych polskich parków narodowych Poleski Park Narodowy, przy którym chcia³abym zatrzymaæ siê na d³u¿ej.
Poleski Park Narodowy, utworzony w 1990, w województwie lubelskim. Powierzchnia 9647 ha (w tym 428 ha pod ochron± ¶cis³±). Siedzib± dyrekcji jest Urszulin. Zajmuje p³askie tereny w zachodniej czê¶ci Równiny £êczyñsko-W³odawskiej, urozmaicone niewielkimi, p³ytkimi jeziorami.
Szatê ro¶linn± parku tworzy mozaika lasów (olsy, bory bagienne i mieszane), podmok³ych ³±k, zaro¶li szuwarowych, a tak¿e zbiorowisk wodnych i bagiennych. Liczne gatunki ro¶lin chronionych, m.in.: wierzba borówkolistna, wierzba lapoñska, brzoza niska, rosiczka po¶rednia, kosaciec syberyjski, pe³nik europejski, gnidosz królewski.
Bogaty ¶wiat zwierz±t. Dominuje ptactwo wodne i b³otne - gê¶ gêgawa, ¿uraw, brodziec krwawodzioby, kulik wielki i zagro¿ona wyginiêciem wodniczka. Wystêpuj± tak¿e ptaki drapie¿ne - orze³ przedni, bielik, orlik krzykliwy, b³otniak zbo¿owy i kobczyk. W¶ród ssaków spotyka siê wilki, ³osie i wydry. Stanowisko bardzo rzadkiego ¿ó³wia b³otnego. Region zaliczany jest do Zag³êbia Wêgla Kamiennego w Polsce.
Autor: Kajetana Snopek Dodano: 2016-01-12 14:48:57