» Magistrat z wieżą

Opis: Podgórz od 1818 roku należał do nowo powołanego powiatu toruńskiego, a w wyniku wprowadzenia w Prusach w 1832 roku nowej ordynacji dla miast oraz po referendum, jakie przeprowadzone zostało w roku następny, został zaliczony do gmin wiejskich i tym samym utracił prawa miejskie, jakie otrzymał po raz pierwszy już w roku 1611. Od 1845 roku funkcjonował na podstawie statutu miejskiego, ale bez formalnego przywrócenia praw miejskich. Takie funkcjonowanie Podgórza trwało w latach do 1894 roku, kiedy to zatwierdzony został nowy statut dla tej gminy, utrzymujący organizację władz na wzór miejski, ale nadal bez przywrócenia praw miejskich. Ludność zamieszkująca ten teren w XIX wieku zajmowała się głównie hodowlą bydła, rolnictwem i rzemiosłem. I choć działały tu gospody, wyszynki i młyn wodny, to jednak nie było jednak przemysłu. Pozytywne zmiany nastąpiły dopiero w drugiej połowie XIX wieku, po zbudowaniu Dworca Głównego i uruchomieniu połączeń kolejowych oraz rozbudowie i przebudowie toruńskich fortyfikacji, a to pozwoliło wielu mieszkańcom Podgórza na podjęcie pracy na kolei lub na rzecz wojska. Przed I wojną światową działał tu już browar R. Thomsa, tartaki, rozwijał się handel i rzemiosło, funkcjonowały dwa młyny, fabryczka cygar, drogerie, a Podgórz zamieszkiwany był przez nauczycieli, urzędników miejskich, kolejowych i wojskowych. W 1907 roku zbudowano nowy ratusz (na zdjęciu). W pierwszym spisie ludności z 1921 roku, Podgórz pojawia się jako miasto, choć zgodnie z dokumentami dopiero w 1923 roku otrzymał statut miasta, a Rada Ministrów nadała Podgórzowi prawa miejskie dopiero rok później, ale już w 1938 roku administracyjnie włączony został do Torunia i tak jest po dzień dzisiejszy.