» Ratusz na Rynku

Opis: Najmłodszą częścią Zespołu Staromiejskiego Torunia jest Nowe Miasto Toruń, które powstało 13 sierpnia 1264 roku, uzyskując lokalizację miejską na wschód od Starego Miasta Torunia. Tuż po lokalizacji zaczęto wznosić mury miejskie, aby odgrodzić się od starszego "brata", które zaistniało na obecnym miejscu w 1236 roku, przeniesione z terenów zalewowych, na których już od 28 grudnia 1233 roku powstało miasto Toruń (dziś ten obszar nazywany jest Starym Toruniem). Nowe Miasto Toruń zamieszkiwali głównie rzemieślnicy, więc było znacznie uboższe. Ratusz dla nowo powstałego miasta wzniesiono w połowie XIV wieku, ale jego szczyt frontowy zaopatrzony w wieżyczkę zakończoną wysokim hełmem zbudowano dopiero w 1569 roku (na zdjęciu). Obiekt przestał pełnić swoją funkcję dopiero w 1454 roku, a więc wtedy, gdy nastąpił upadek władzy zakonu krzyżackiego. Wówczas Stare Miasto Toruń połączyło się z Nowym Miastem Toruniem, tworząc jeden organizm administracyjny. W 1667 roku obiekt ratuszowy na obecnym Rynku Nowomiejskim został przekazany ewangelikom i od następnego roku pełnił już funkcję zboru. W 1818 roku został jednak rozebrany z uwagi na spore zniszczenia, jakie powstały podczas wojen napoleońskich, ale na jego fundamentach wybudowano klasycystyczny kościół ewangelicki pw. Trójcy Świętej, który później stał się cerkwią prawosławną pw. Świętego Mikołaja, a 13 lat po zakończeniu II wojny światowej był już magazynem, na który ówczesne komunistyczne władze miejskie z satysfakcją wyraziły zgodę. W 1990 roku Fundacja TUMULT kupiła ten budynek, a po kapitalnym remoncie stworzyła w nim Centrum Kultury.