Zaloguj się | Zarejestruj się
 

» Oleica krówka Meloe proscarabaeus L..

Galeria: Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie Włącz pokaz slajdów

 
Oleica krówka Meloe proscarabaeus L..

Tytuł zdjęcia: Oleica krówka Meloe proscarabaeus L..


Autor: Malwina Bunia
Data dodania: 2014-06-04
Zgłoś uwagi
Zgłoś uwagi
Ocena Oceń zdjęcieDobre Bardzo dobreoceń
Średnia ocena: 4.00  Ocen: 13  Odsłon: 1187 

Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!

 

Proszę zaznaczyć ocenę!

 
Opis: Jest to owad o długości 11-35 mm, postacie imaginalne spotykane są od kwietnia do czerwca. Owady dorosłe mają skrócone pokrywy skrzydłowe i duży, rozdęty odwłok. Poruszą się ociężale i powoli. Ubarwione są na niebieskoczarno lub ciemnofioletowo, aż do czarnego. Na głowie, przedpleczu i pokrywach skrzydłowych widoczne są liczne małe dołki. U samca czułki są złamane  dzięki czemu łatwo odróżnić obie płcie. Samice są większe od samców. Oleica krówka jest gatunkiem rzadkim, więc nie tak łatwo spotkać ją w przyrodzie. Występuje głównie na terenach piaszczystych i otwartych. Ukwiecone łąki i polany, miedze, ugory i suche zbocza są bowiem dobrym siedliskiem dla pszczół, w gniazdach których rozwijają się larwy oleicy. Larwy oleicy krówki pasożytują na pszczołach z rodzaju pszczolinka (Andrena) Samica składa kilka tysięcy jaj (nawet do 10 000). Tak duża płodność typowa jest dla pasożytów o złożonym cyklu rozwojowym  niełatwo jest bowiem znaleźć swojego żywiciela. Wylegające się larwy nazywane saą trójpozurkowcami (triungulinus). Gromadzą się one na kwiatach i przyczepiają się do odwiedzających te kwiaty pszczół. Wiele larw pomyłkowo przyczepia się do odnóży innych owadów, przez co nie znajdują dogodnych warunków do rozwoju i giną. Larwy przyczepione do odnóży pszczół, dostają się do ich gniazd. Tam zjadają pszczele jaja, potem linieją i przekształcają się w pędrakowate larwy drugiego stadium. Z kolei te larwy odżywiają się pyłkiem i nektarem, który gromadzą w swoich gniazdach pszczołowate. Po powtórnym linieniu powstaje niby-poczwarka (pseudochrysalis), z której wykształca się dopiero poczwarka właściwa, a następnie chrząszcz dorosły (imago). Ten złożony cykl rozwojowy z dwoma, różnymi typami larw oraz dwoma poczwarkami nazywany jest hipermetamorfozą (nadprzeobrażenie).

Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie

Część Polesia Lubelskiego. Na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim występuje prawie 70 jezior, zarówno mających pewną markę turystyczną w regionie (jak np. jezioro Białe k. Włodawy, czy jezioro Piaseczno w pobliżu Łęcznej), jak też bagiennych i śródleśnych zbiorników wodnych, w tym położonych także na terenie urokliwego Poleskiego Parku Narodowego. Oprócz czystych jezior spotkać można liczne stawy, a przez Pojezierze przepływają m.in. Bug i Wieprz oraz ich dopływy.
 
Skomentuj

Opcja tylko dla zalogowanych

 
Komentarze:
+

Autor: Jerzy Sikorski   Dodano: 2014-06-06  23:33:49
zobacz wszystkie komentarze w serwisie