» Bojkowska cerkiew w skansenie w Sanoku
Galeria: Sanok Włącz pokaz slajdów
|
Tytuł zdjęcia: Bojkowska cerkiew w skansenie w Sanoku
| Data dodania: 2009-09-15 |
| Zgłoś uwagi |
Zgłoś uwagi
Opis: Cerkiew p.w. św. Onufrego została przeniesiona do skansenu w 1957 roku z Rosolina, który po wysiedleniach powojennych nie został ponownie zasiedlony. W Rosolinie stanęła w 1750 roku, ale przypuszcza się, że nie została wzniesiona od nowa, lecz przeniesiona z Bandrowa, gdzie przestała spełniać swoją rolę ze względu na niewielkie rozmiary. W Bandrowie zaś mogła być zbudowana w XVII wieku, a może i wcześniej. Ma nietypową budowę dachu, którego strome połacie nawiązują do małopolskiego gotyckiego budownictwa sakralnego. W Rosolinie jej fundatorem był właściciel wsi Onufry Giebułtowski i najprawdopodobniej z jego woli wyposażono ją według wzorców zachodnich. Nie ma zatem ikonostasu, lecz ołtarze i belkę tęczową.
Tagi: cerkwie drewniane skanseny
Sanok
Sanok jest powiatowym miastem regionu, jego głównym ośrodkiem komunikacyjnym, handlowym i gospodarczym. Najstarsze o nim wzmianki pochodzą z XI w.
Do połowy XIV osada leżała w granicach Rusi, prawa miejskie otrzymała w 1339 r., zanim jeszcze przyłączono ją do Polski. Miasto rozwijało się prężnie, leżało bowiem na skrzyżowaniu szlaków handlowych prowadzących na Ruś, Węgry i Śląsk. Jego losy były dość burzliwe. W ciągu setek lat Sanok przetrwał rządy Węgrów, dwa wielkie pożary, najazd Tatarów i panowanie austriackie.
Zakłady przemysłowe zaczęły powstawać w Sanoku w I poł. XIX w. Przez następne lata ich liczba rosła ("Autosan" i "Stomil" to właśnie sanockie marki), a miasto systematycznie się modernizowało. Zachował się w nim jednak średniowieczny układ urbanistyczny.
Dziś możemy podziwiać w Sanoku położone przy malowniczym rynku, XVII-wieczny zespół kościoła i klasztoru franciszkanów, XVIII-wieczny ratusz i kamienice, a także zamek, w którego wnętrzach urządzono muzeum. Jednymi z najcenniejszych eksponatów są kolekcje ikon, a także obrazów Zdzisława Beksińskiego.
Będąc w Sanoku, koniecznie trzeba zajrzeć także do Muzeum Budownictwa Ludowego, jednego z dwóch największych skansenów w Polsce. W tym niezwykłym miejscu, na 38 ha powierzchni, prezentowane jest wiejskie budownictwo Bieszczadów, Beskidu Niskiego i przyległych doń pogórzy.
Do połowy XIV osada leżała w granicach Rusi, prawa miejskie otrzymała w 1339 r., zanim jeszcze przyłączono ją do Polski. Miasto rozwijało się prężnie, leżało bowiem na skrzyżowaniu szlaków handlowych prowadzących na Ruś, Węgry i Śląsk. Jego losy były dość burzliwe. W ciągu setek lat Sanok przetrwał rządy Węgrów, dwa wielkie pożary, najazd Tatarów i panowanie austriackie.
Zakłady przemysłowe zaczęły powstawać w Sanoku w I poł. XIX w. Przez następne lata ich liczba rosła ("Autosan" i "Stomil" to właśnie sanockie marki), a miasto systematycznie się modernizowało. Zachował się w nim jednak średniowieczny układ urbanistyczny.
Dziś możemy podziwiać w Sanoku położone przy malowniczym rynku, XVII-wieczny zespół kościoła i klasztoru franciszkanów, XVIII-wieczny ratusz i kamienice, a także zamek, w którego wnętrzach urządzono muzeum. Jednymi z najcenniejszych eksponatów są kolekcje ikon, a także obrazów Zdzisława Beksińskiego.
Będąc w Sanoku, koniecznie trzeba zajrzeć także do Muzeum Budownictwa Ludowego, jednego z dwóch największych skansenów w Polsce. W tym niezwykłym miejscu, na 38 ha powierzchni, prezentowane jest wiejskie budownictwo Bieszczadów, Beskidu Niskiego i przyległych doń pogórzy.
