Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Łemkowie zamieszkiwali tereny Beskidu Niskiego od rzeki Białej na zachodzie do Osławy i Osławicy na wschodzie. Po ostatniej wojnie przesiedlono ich na północne tereny Polski i Ukrainę. Zajmowali się rolnictwem, hodowlą i rzemiosłem. Budowali przede wszystkim zagrody jednobudynkowe, co oznacza, że pod wspólnym dachem znajdowały się izby mieszkalne, stajnia i boisko - miejsce, w którym m.in. młócono zboże. Funkcję stodoły pełniło poddasze, do którego najczęściej wyprowadzano dym (tzw. izba półkurna).
Sanok jest powiatowym miastem regionu, jego głównym ośrodkiem komunikacyjnym, handlowym i gospodarczym. Najstarsze o nim wzmianki pochodzą z XI w.
Do połowy XIV osada leżała w granicach Rusi, prawa miejskie otrzymała w 1339 r., zanim jeszcze przyłączono ją do Polski. Miasto rozwijało się prężnie, leżało bowiem na skrzyżowaniu szlaków handlowych prowadzących na Ruś, Węgry i Śląsk. Jego losy były dość burzliwe. W ciągu setek lat Sanok przetrwał rządy Węgrów, dwa wielkie pożary, najazd Tatarów i panowanie austriackie.
Zakłady przemysłowe zaczęły powstawać w Sanoku w I poł. XIX w. Przez następne lata ich liczba rosła ("Autosan" i "Stomil" to właśnie sanockie marki), a miasto systematycznie się modernizowało. Zachował się w nim jednak średniowieczny układ urbanistyczny.
Dziś możemy podziwiać w Sanoku położone przy malowniczym rynku, XVII-wieczny zespół kościoła i klasztoru franciszkanów, XVIII-wieczny ratusz i kamienice, a także zamek, w którego wnętrzach urządzono muzeum. Jednymi z najcenniejszych eksponatów są kolekcje ikon, a także obrazów Zdzisława Beksińskiego.
Będąc w Sanoku, koniecznie trzeba zajrzeć także do Muzeum Budownictwa Ludowego, jednego z dwóch największych skansenów w Polsce. W tym niezwykłym miejscu, na 38 ha powierzchni, prezentowane jest wiejskie budownictwo Bieszczadów, Beskidu Niskiego i przyległych doń pogórzy.