» Ciekoty- rekonstrukcja dworku
Galeria: Góry Świętokrzyskie Włącz pokaz slajdów
|
Tagi: architektura drewniana dwory
Góry Świętokrzyskie
Większości ludziom Góry Świętokrzyskie kojarzą się z Kielcami, Pasmem Łysogór, Łysicą, Świętym Krzyżem i Nową Słupią. Tymczasem wymienione miejsca to zaledwie skrawek gór, objęty Świętokrzyskim Parkiem Narodowym.
Wiele osób słyszało także o jaskini Raj i Chęcinach. Tymczasem Góry Świętokrzyskie to olbrzymia kraina rozpościerająca się od Skarżyska Kamiennej na północy, aż po Opatów, Klimontów i Staszów na południu.
Co prawda Góry Świętokrzyskie to najniższe z polskich gór, ale za to najstarsze. No i wskaźnik liczby legend na kilometr kwadratowy jest najwyższy w Polsce.
PolskieKrajobrazy.pl polecają szczególnie Pasmo Jeleniewskie – najbardziej dzikie i niedostępne. Poza tym warto odwiedzić także Pasmo Klonowskie, chyba najbardziej widokowe oraz Oblęgorskie. Obowiązkowym punktem wycieczki w Góry Świętokrzyskie powinna być także góra Miedzianka.
Wiele osób słyszało także o jaskini Raj i Chęcinach. Tymczasem Góry Świętokrzyskie to olbrzymia kraina rozpościerająca się od Skarżyska Kamiennej na północy, aż po Opatów, Klimontów i Staszów na południu.
Co prawda Góry Świętokrzyskie to najniższe z polskich gór, ale za to najstarsze. No i wskaźnik liczby legend na kilometr kwadratowy jest najwyższy w Polsce.
PolskieKrajobrazy.pl polecają szczególnie Pasmo Jeleniewskie – najbardziej dzikie i niedostępne. Poza tym warto odwiedzić także Pasmo Klonowskie, chyba najbardziej widokowe oraz Oblęgorskie. Obowiązkowym punktem wycieczki w Góry Świętokrzyskie powinna być także góra Miedzianka.
 | Tak oto Ciekoty opisał Żeromski w Urodzie życia:
Dworek mały, bielony, nieforemny, złamany w sobie. Ściany jego śnieżne widniały pod nawisłym czarnym dachem. Dzikie wino obrastało ganek. W tyle dworu rosły cztery lipy prastare, z boku grusza olbrzymia rozpościerała nad dachem konary. Całe obejście było wygrodzone płotem pleciakiem z jodłowych spławin, co nadawało miejscu charakter porządku i czystości. Przed oknami i w tyle domu było mnóstwo kwiatów, nagietek, bratków, lewkonii. Wielkie krzaki klematisów na białych ścianach pięknie się odznaczały. Wygracowane ścieżki biegły w różnych kierunkach i prowadziły do furtek, w ogród na zboczu góry. W głębi ogrodu, na dole stał samotny wielki modrzew. (...) Mieszkanie było małe, złożone z paru izb zupełnie prostych, wapnem bielonych. Dziwiły pod tą niską powałą wykwintniejsze meble i sprzęty, które się tam znalazły .
Zdjęcie ładne , podoba mi się choć tak naprawdę dom jest stylizacją na drobnoszlachecki dworek z połowy XIX w. , bo ten prawdziwy całkowicie spłonął. Autor: Słonecznik (Maryla) Dodano: 2012-10-29 18:56:54 |
Autor: Maria Szczerska Dodano: 2012-12-19 22:25:55