» W hołdzie komendantowi

Opis: Rodzina Czarlińskich pochodziła z Pomorza nadwiślańskiego; wywodziła się ze średniozamożnej szlachty kaszubskiej, a ich nazwisko wzięło się od nazwy wsi Czarlin na Kociewiu. Jeden przedstawiciel tego rodu  Leon, żyjący w latach 1860  1929, po studiach na politechnice w Charlottenburgu (studiował tam budowę maszyn), podjął najpierw pracę w Gniewie i Berlinie, a od września 1893 r. w Inowrocławiu. Tutaj objął kierownictwo fabryki maszyn rolniczych Petzolda, zatrudniając głównie Polaków, a jako przedsiębiorczy inżynier, szybko rozszerzył na terenie Niemiec i Rosji nie tylko produkcję, ale i rynki zbytu. Rozbudował warsztaty, wprowadził nową technologię i nowoczesne narzędzia; uruchomił też własną elektrownię. Bankructwo Banku Hipotecznego w Berlinie załamało rozwój, a w konsekwencji, w 1901 r. także upadek jego firmy. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło  Czarliński zostaje kierownikiem warsztatów naprawczych angielskiej fabryki lokomobili i młocarń "Marshall Sons and Co" i uruchamia własne biuro techniczne. W następnym roku, wspólnie ze Stefanem Grabskim, wykupuje fabrykę maszyn i urządzeń rolniczych "Głogowski i Syn" (to dzisiejsza "Inofama"), staje się jej dyrektorem, rozbudowuje zakład, rozszerza asortyment produktów i zatrudnia Polaków dyskryminowanych przez zaborcę. Przed wybuchem powstania wielkopolskiego reprezentował Polaków w rozmowach z władzami niemieckimi w sprawie zapewnienia porządku i bezpieczeństwa, przejmował broń i aprowizację dla nowo powołanej Straży Ludowej, a w grudniu 1918 r. został członkiem Magistratu. Nazajutrz po opanowaniu miasta przez powstańców, został naczelnikiem i komendantem stacji, przejął kolej od Niemców i zapewnił bezpieczne i sprawne funkcjonowanie dla potrzeb polskich w strefie przyfrontowej. Dziś na frontowej ścianie dworca jest tablica (na zdjęciu) upamiętniająca powstańczego komendanta stacji inż. Leona Czarlińskiego.