Zaloguj się | Zarejestruj się
 

Galeria: Lipnik

W tej galerii nie ma jeszcze zdjęć

Masz ciekawe zdjęcia? Bądź pierwszy! Dodaj je!

Lipnik

Lipnik

miejscowość

Wieś (gmina Wiśniowa) w dolinie potoku o tej samej nazwie, rozłożona pod wschodnimi stokami Kamiennika. Nazwa tej liczącej 1400 mieszk. miejscowości pochodzi od rosnących tu niegdyś lasów lipowych, zwanych właśnie Lipnikiem. Wskutek dużych zniszczeń podczas pacyfikacji w 1944 r. w Lipniku nie znajdziemy wielu obiektów zabytkowych. Na skrzyżowaniu dróg w pobliżu centrum wsi stoi murowana kapliczka z 1930 r. Przy drodze do Trzemeśni figura przydrożna z 1867r. W roku 1346 r. Kazimierz Wielki nadał Teodorykowi zwanemu Sturm (Burza) przywilej lokacji na prawie średzkim 60-łanowej wsi w lesie Lipnik, nad potokiem o tej samej nazwie (nazwę lasu wymienia m.in. dokument kasztelana krakowskiego Spicymira z 1333 r.). Z dokumentu biskupa krakowskiego Bodzanty z 1349 r. wiemy, że Lipnik należał wtedy do parafii w Wiśniowej. Początkowo była to wieś królewska, jednak w 1390 r. Władysław Jagiełło nadał ją w dziedziczne posiadanie Prandocie Lasce w nagrodę za zasługi. Odtąd wieś stała się wsią rycerską. W XV w. jej posiadaczami byli m.in. Jan i Dziersław z Wieruszyc. W czasie rabacji galicyjskiej (1846) w rodzinnej wsi przebywał na urlopie żołnierz Jan Dudzik, który skrzyknął bandę chłopów i na jej czele ograbił dwór Dominika Dąbskiego, a dziedzica, ekonoma dworskiego, leśniczego i podleśniczego nakazał związać i obić cepami. W 1884 r. właścicielem Lipnika był Bogusław Bzowski, po nim Kazimierz Bzowski. W czasie okupacji we wsi rozwijał się ruch oporu i tajne nauczanie. Z miejscowej placówki AK utworzono oddział "Prąd", który latem 1944 r. wszedł w skład zgrupowania "Kamiennik". W domach Lipnika, u stóp Kamiennika kwaterowały też inne oddziały partyzanckie. Prężnie działała terenówka, która 14 VIII 1944 r. bez pomocy oddziałów polowych rozbiła kilkunastoosobową grupę Ukraińców z 14 Dywizji SS "Galizien", rabującą we wsi. Z Lipnika komendant Kościesza dowodził drogą radiową ruchami oddziałów w zwycięskim starciu 12 IX 1944 r., które przeszło do historii pod nazwą bitwy pod Łysiną. Po wyjściu sił partyzanckich poza pierścień okrążenia, 17 i 18 IX 1944 r. oddział niemiecki spacyfikował wieś. W akcji tej zamordowano 5 osób cywilnych oraz spalono 140 domów, ponad 60% zabudowy. W 1966 r. w ścianę Szkoły Podstawowej im. Partyzantów wmurowano tablicę pamiątkową.