Galeria: Kobielnik

Półtysięczna wieś w gminie Wiśniowa, o charakterze letniskowym, położona u podnóża wschodnich stoków Lubomira i Wierzbanowskiej Góry. Nazwa służebna, pochodzi od kobiałek, wyrabianych niegdyś przez mieszkańców wsi. Zgodnie z drugą hipotezą, związana z dawnym zapisem nazwy "Skobielnik", podobnie jak w przypadku Skomielnej nazwa pochodzi od dźwięku wydawanego przez płynący potok. W Kobielniku, zdominowanym przez współczesne budownictwo i domki letniskowe zachowało się kilka drewnianych domów z początku XX w. Najciekawszym zabytkiem jest jednak murowana kapliczka stojąca na rzeką w dolnej części wsi (ok. 1750r.) wystawiona na pamiątkę wybawienia od plagi szarańczy, która przez kilka dni 1749r. niszczyła okoliczne pola i lasy. Kobielnik powstał jako osada służebna zamku dobczyckiego w I połowie XIV w. W 1349r. Bodzanta, biskup krakowski, włączył wieś Cobielnik do parafii w Wiśniowej. Rok później Kazimierz Wielki powierza mieszczaninowi dobczyckiemu Januszowi osadę Jastrzębia nad rzeką Smarkawą (Krzyworzeką), obejmującą 40 łanów, którą z czasem włączono do Kobielnika. W roku 1470 Kobielnik liczy 7 łanów zagospodarowanej ziemi, znajdował się tu też młyn. Do starostwa dobczyckiego wieś należała od 1772r. Po przyjęciu dóbr starostwa przez kamerę austriacką w 1786r. Kobielnik dzielił losy "dominium Wiśniowej". W czasie II wojny światowej wieś była silnym ośrodkiem ruchu oporu. Jesienią 1944r. do jednego z domów pod Wierzbanowską Górą przeniesiono z Kornatki szpital polowy obwodu AK "Murawa", kierowany przez dr Zbigniewa Otto Lecha.