Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Na początku XX w. Wiktoria Michelisowa przeznaczyła kwotę 30 tysięcy rubli na schronisko dla nauczycielek. Śmierć fundatorki w 1910 roku nie pozwoliła Jej na realizację tego zamierzenia. Wykonawcą testamentu Michelisowa uczyniła swojego syna, który w 1912 roku rozpoczął budowę Domu przy ulicy Archidiakońskiej 7, działając w ramach fundacji imienia W. Michelisowej. Schronisko miało służyć emerytowanym nauczycielkom, stąd napis na ścianie frontowej budynku: "Bene Merentibus Pax" - "Pokój Dobrze Zasłużonym". Ze względu na brak środków finansowych fundacja nie była w stanie ukończyć inwestycji. Budowę Domu sfinansował Katolicki Uniwersytet Lubelski uzyskując w zamian możliwość czasowego wykorzystania pomieszczeń Domu na bursę dla księży studentów zamieszkujących tu w latach 1924-1931. Tutaj, w latach 1925-1929, mieszkał i pisał swoją pracę magisterską Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński.
Styl - eklektyzm.
Lublin to jedno z najstarszych miejsc osadnictwa w Polsce, znaleziono w nim nawet cmentarzyska z grobowcami sprzed pięciu tysięcy lat. Do dziś w mieście zachowało się więc wiele pamiątek z wielu epok, z przewagą tych, pochodzących z okresu renesansu, a raczej renesansu lubelskiego.
Lublin może poszczycić się piękną Starówką, utkaną z ciasnych uliczek zabudowanych zabytkowymi kamienicami. Ich przeogromna część przetrwała do dziś w niezmienionym kształcie. Na fasadach domów dopatrzymy się nawet przepięknych malowideł i fresków. Jedna z nich ozdobiona została sgraffitowymi medalionami przedstawiającymi znane osobistości związane z Lublinem. Są to m.in. Biernat z Lublina i Jan Kochanowski.
Symbolami miasta są XIV-wieczna Brama Krakowska - przetrwała jako fragment murów obronnych, oraz zamek. Tego zaś początki sięgają XII w. Murowana budowla powstała bowiem nieco później, bo za panowania Kazimierza Wielkiego. Zaczyn pod jej budowę, można rzec, dał powstały w XIII w. donżon, czyli wolno stojąca wieża obronna. Całe szczęście, zachowała się do dziś jako cenny zabytek sztuki romańskiej.