Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Najbardziej znaną i najpopularniejszą, ale zarazem i najciekawszą basztą z pośród tych, które można jeszcze zobaczyć w Toruniu, jest z pewnością KRZYWA WIEŻA (na zdjęciu). Wtopiona w system nadwiślańskich murów obronnych, jest jednym z najbardziej charakterystycznych i najbardziej rozpoznawalnych obiektów w tym mieście. I chyba nie ma takiej wycieczki, która nie włączyłaby tej atrakcyjnej budowli do swego programu zwiedzania. To jedyny taki obiekt, który zbudowany został na dosyć niestabilnym gruncie (piaszczysto-gliniastym) i może dlatego pod wpływem własnego ciężaru z biegiem lat wieża stopniowo się pochylał aż do momentu, kiedy natrafił na grunt stabilny, który powstrzymał dalsze jej przechylanie się. Niektórzy jednak twierdzą, że mogło to nastąpić dopiero w wyniku dobudowania brakującej ściany, bo właśnie ku miastu wieża jest pochylona. A trzeba wiedzieć, że w średniowieczu tak właśnie budowano baszty, aby od strony miasta, nie było ściany. Jej brak ułatwiał swobodniejsze dostarczanie broni i amunicji w razie potrzeby.
Inni natomiast twierdzą, że parów, który w tamtym czasie ciągnął się począwszy od Wisły, poprzez teren, na którym wybudowano wieżę oraz północno-zachodni narożnik obecnego Rynku Staromiejskiego, aż do połowy dzisiejszej ulicy Chełmińskiej bardzo przeszkadzał w wytyczaniu ulic i działek, wobec czego postanowiono go zasypać. Niwelując parów, nie odczekano należytego czasu, by ziemia w nim osiadła i utwardziła się, a to spowodowało, że wieża z czasem się przechyliła.
Ale są i tacy, którzy głosząc swoją wersję o krzywiźnie wieży, mówią o podmywaniu jej przez Wisłę, zwłaszcza w okresie powodzi, które w tamtym czasie występowały bardzo często. Ta teoria
wydaje się być jednak nie logiczna, ponieważ KRZYWA WIEŻA nie jest pochylona w stronę rzeki, ale w przeciwną.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
