Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Piękny neogotycki budynek, którego budowę ukończono w 1900 roku, co widać na załączonej fotografii, przeznaczony był wówczas dla Knaben Mittelschule, czyli Męskiej Szkoły Średniej. Szkoła ta działała w tym budynku nieprzerwanie do 1920 roku, bowiem to właśnie wtedy, po powrocie Torunia do Polski, rozpoczęła tu działalność Polska Szkoła Wydziałowa Koedukacyjna, która w 1924 roku została rozdzielona na sześcioklasową Publiczną Szkołę Wydziałową Męską oraz sześcioklasową Publiczną Szkołę Wydziałową Żeńską; obydwie szkoły w 1933 roku zostały połączone, a od 1922 roku w tym wielkim gmachu działała również Dokształcająca Szkoła Zawodowa, w ramach której organizowano kursy handlowe wspierane przez Izbę Przemysłowo - Handlową. W latach niemieckiej okupacji w budynku działała już tylko Niemiecka Szkoła Średnia, a także szkoła powszechna. W lutym 1942 roku budynek został zajęty przez szpital wojskowy, ale z chwilą, gdy 1 lutego 1945 roku Toruń został wyzwolony, w tym szkolnym budynku zaczął działać radziecki szpital wojskowy. Jednak już od października 1945 roku, po przekazaniu budynku władzom oświatowym, znalazły w nim miejsce trzy szkoły powszechne (podstawowe) w tym Państwowa Szkoła Powszechna dla Dorosłych Nr 1. Nie była to jedyna szkoła dla dorosłych funkcjonująca w budynku. Począwszy od roku szkolnego 1948/49 do czerwca 1961 działało tu Liceum Wieczorowe dla Pracujących im. Stefana Żeromskiego, przy którym w 1949 roku powstała Okręgowa Poradnia Czytelnictwa i Samokształcenia, a jej celem było współdziałanie z akcją zwalczania analfabetyzmu, pomoc wszystkim samoukom oraz popularyzacja zagadnień samokształceniowych, natomiast w latach 1961 1971 prowadziła tu także swoją działalność Szkoła Przysposobienia Rolniczego, a od połowy roku 1966 do końca roku szkolnego 1967/68 w znalazła tu czasowe lokum Szkoła dla Pracujących Nr 2.
Ale żeby mieć pełny obraz funkcjonowania tego budynku trzeba też wspomnieć, że działały w nim Licea Ogólnokształcące: w latach 1948 1961 LO Nr 4 im. T. Kościuszki, a w latach 1973 1980 LO Nr 2, natomiast Wojewódzka Poradnia Wychowawczo Zawodowa działała do 1982 roku.
Obecnie (już od 40 lat) mieści się tu Centrum Ustawicznego Kształcenia. Jest to największa szkoła dla dorosłych w regionie, w skład której wchodzi: liceum ogólnokształcące, szkoła policealna, oddziały gimnazjum dla dorosłych, szkoła podstawowa dla dorosłych i kwalifikacyjne kursy zawodowe. Szkoła ta kształci w takich zawodach, jak: technik administracji; architektury krajobrazu; bhp; elektryk; fototechnik; handlowiec przedstawiciel handlowy; technik hotelarstwa; informatyk; logistyk; mechanik; organizacji reklamy; pojazdów samochodowych; rachunkowości (księgowość, kadry, płace); technik usług fryzjerskich; technik żywienia i usług gastronomicznych; cukiernik; florysta; fotograf; kelner; krawiec; kucharz; operator obrabiarek skrawających; sprzedawca; ślusarz.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.