Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Fort XI im. Stefana Batorego w Toruniu, w 1971 roku wpisany został do rejestru zabytków, ale to i tak nie uchroniło go przed rozkradaniem z wszystkiego, co może się jeszcze komuś przydać. I chociaż oficjalnie wejście na jego teren jest możliwe jedynie po uzyskaniu odpowiedniego pozwolenia, to jeśli ktoś chce, omija ogromną żelazną bramę prowadzącą na teren fortu, która jest zawsze zamknięta, bo tuż obok, ogrodzenie wygląda jak szwajcarski ser, więc zwiedzanie warowni nie stanowi żadnego problemu, tym bardziej, że nie jest w żaden sposób ochraniana czy zabezpieczona, choć zdarzyć się może, że miejskie służby zniweczą czyjeś plany penetrowania dziewiętnastowiecznego pruskiego fortu. Dlatego, lepiej od tyłu (około 1,5 km dalej) przekroczyć ogrodzenie tam nikogo nie będzie kłuć w oczy nasza chęć zwiedzania tego terenu, ale dobrze jest zaopatrzyć się w porządną latarkę, w sprawny telefon i nie wybierać się samemu to tak dla własnego bezpieczeństwa. A naprawdę jest co oglądać, bowiem na obszarze 15 ha, oprócz izb mieszkalnych dla żołnierzy i oficerów, znajduje się 9 schronów dla pogotowia, 20 otwartych stanowisk dla dział (wystrzeliwane stąd pociski mogły dotrzeć nawet do Cierpic czy Gniewkowa, jednak nigdy nie nadarzyła się ku temu okazja, aby to sprawdzić w praktyce), 2 punkty obserwacyjne, 21 magazynów (z zapasami żywności, uzbrojenia i opału na 3 miesiące), 1 piekarnia, 2 kuchnie (wyposażone były w 3 kotły hermetyczne i 3 kotły zwykłe; nad piecem zamocowany był kaptur zabezpieczający przed parą i dymem, ale już dawno przetopiony został w hucie dzięki złomiarzom), 4 pompy artezyjskie, pralnia, śmietnik oraz 32 ubikacje mieszkalne (latryny były na wszystkich kondygnacjach, a nieczystości wpadały do specjalnych wózków, które stały na najniższej kondygnacji i po napełnieniu wywożone na zewnątrz, po ich opróżnieniu ponownie wstawiane na swoje miejsce). Fort ogrzewano za pomocą kominków wbudowanych w ściany działowe komór, a pomieszczenia dodatkowo dogrzewano żelaznymi "kozami". Dziś widoczne ślady złomiarzy zniekształcają obraz tego, co jeszcze kilkadziesiąt lat temu tu było.
Na zdjęciu: Długi korytarz w forcie, z którego wchodziło się do poszczególnych sal żołnierskich.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Zobacz zdjęcie w kategorii Kraina: Długi korytarzSkomentuj
Opcja tylko dla zalogowanych
Serwis PolskieKrajobrazy.pl wykorzystuje pliki cookies
Zamkni�cie tej informacji jest r�wnoznaczne z wyra�eniem zgody na korzystanie z plik�w Cookie.