Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Pytanie: Co ma Toruń do morza?, może zadać każdy, nawet torunianin mieszkający w tym mieście od wielu lat, który niejednokrotnie moczył nogi w królowej rzek Wiśle, a o morzu mógł tylko pomarzyć. Ale trzeba wiedzieć o tym, że tradycje morskie Torunia sięgają nawet XIII wieku. Już wówczas istniał tu największy na ziemiach Polski, śródlądowy port morski, do którego przypływały statki kupieckie z Europy Zachodniej, a miasto już od 1280 roku należało do Hanzy i było jednym z największych jej członków pełniących ważne funkcje. Toruńskie nabrzeże, począwszy od Bramy Klasztornej (Świętego Ducha) do Bramy Żeglarskiej, tętniło życiem handlowo-kupieckim; stały tu różne urządzenia portowe potrzebne do załadunku i rozładunku towarów, żuraw, 200-metrowy pomost wyładunkowy, magazyny towarowe oraz spichrze. Za pośrednictwem tego portu, z Europą Zachodnią handlowali kupcy przede wszystkim z ziem pruskich, polskich, ruskich i węgierskich. I chociaż Bałtyk oddalony jest o 200 km, to właśnie w Toruniu w 1905 roku powstały warsztaty remontujące najpierw małe rzeczne jednostki pływające, by z biegiem lat rozwinąć zakres swoich usług i budować urządzenia pokładowe nawet własnej konstrukcji, dla dalekomorskich statków. Te niegdyś małe warsztaty remontowe, to dziś ogromne przedsiębiorstwo Toruńskie Zakłady Urządzeń Okrętowych TOWIMOR znane na całym świecie. Także w Toruniu na początku XIX wieku powstały Koszary Racławickie, pierwotnie nazywane Koszarami Nadwiślańskimi (Defensinskaserne), które służyły instytucjom związanym z marynarką wojenną, niezwykle prężnie rozwijającą się w tym czasie w naszym kraju. Dziś koszary to czterogwiazdkowy rodzinny hotel "Bulwar" (na zdjęciu) zarządzany zgodnie z istotnymi wartościami w obsłudze przebywających w nim gości, prowadzony zgodnie z poszanowaniem środowiska naturalnego.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
