Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Las rośnie długo i powoli, więc nawet jedno pokolenie społeczeństwa, to za mało, aby przyjrzało się procesowi wzrastania. A trzeba wiedzieć, że gdy leśnicy zakładając nowy las, wysadzają nawet 10 000 sztuk sadzonek drzew na 1 hektar ziemi (wcześniej sadzonki te wyhodowali w szkółkach leśnych), zakopując je w odpowiednio przygotowaną glebę. Pierwszy etap tak sadzonego lasu nazywa się uprawą. Ale aby młody las zachował zdrowie i rozwijał się prawidłowo, leśnicy wykonują szereg prac pielęgnacyjnych (spulchniają glebę, poprawiają formy drzew, usuwaj drzewka chore i wadliwe oraz przerzedzają gęste fragmenty uprawy). Gdy po kilku latach młode drzewka stykają się koronami i uprawa staje się młodnikiem, leśnicy nadal prowadzą prace pielęgnacyjne. W momencie, gdy młodnik ma już 20 lat, znajduje się w nim nie 10 tys., jak posadzono, ale około 5 000 drzew na 1 hektarze. W cięciach pielęgnacyjnych, nazywanym czyszczeniem, leśnicy starają się naśladować naturę, bo w lasach pierwotnych, w wyniku konkurencji o światło, wodę, pokarm i o przestrzeń życiową śmierć drzewek chorych, słabych, gorzej przystosowanych jest zjawiskiem naturalnym.
Gdy las osiąga wiek 50 lat (dla lasu jest to już dojrzały wiek), możemy doliczyć się nie 5 tys. drzew, a jedynie 200 (nie więcej) na 1 ha, ale są to drzewa najzdrowsze i najpiękniej ukształtowane, dzięki pół wieku troskliwej hodowli i ochrony sprawowanej przez leśników (pielęgnacja drzewostanu nazywana jest trzebieżą). I choć drzewostan jest przerzedzany przez miejscowego gospodarza, czyli leśnika, to on, uprzedzając procesy naturalnego wydzielania się (usychania) drzew, dokonuje zabiegów korzystnych dla lasu, polegających na wzmacnianiu jego kondycji zdrowotnej i poprawianiu jakości surowca drzewnego.
W 100-letnim drzewostanie (jest to drzewostan dojrzały), na 1 ha pozostaje już tylko (niestety) 400 drzew. W tym czasie przestają one intensywnie rosnąć, ale są bardziej podatne na choroby. Wtedy to drzewa wytwarzają ogromne ilości nasion, z których (w korzystnych warunkach) rozwinie się nowe pokolenie lasu. Teraz jest czas, aby stary drzewostan ustąpił miejsca nowemu, a ze starych drzew leśnicy pozyskują drewno.
Na zdjęciu: Droga w nieprzerzedzonym jeszcze lesie.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
