Zaloguj się | Zarejestruj się
 

» Trzecie piętro i poddasze

Galeria: Toruń Włącz pokaz slajdów

 
Trzecie piętro i poddasze

Tytuł zdjęcia: Trzecie piętro i poddasze


Autor: Lech Kadlec
Data dodania: 2021-07-07
Zgłoś uwagi
Zgłoś uwagi
Ocena Oceń zdjęcieDobre Bardzo dobreoceń
Średnia ocena: 4.00  Ocen: 13  Odsłon: 1387 

Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!

 

Proszę zaznaczyć ocenę!

 
Opis: Zarówno na Starym, jak i na Nowym Mieście w Toruniu, już w XIX wieku nie budowano nowych kamienic, a jedynie przebudowywano tu istniejące lub je nadbudowywano, wykorzystując jednak mury nośne, bowiem podział parcel w śródmieściu tego średniowiecznego miasta, nie pozwalał na swobodny rozwój rzutów i układów kamienic. Ich wąskie działki często łączono, a to pozwalało na budowę szerszych domów. Większość parcel jednak, nawet po złączeniu była wąska, ale głęboka, więc zmuszało to inwestorów do budowy w głąb posesji. Trzeba jednak podkreślić, że fasady budynków projektowano zwykle od nowa, a już zwłaszcza, gdy przebudowa była powiązana z nadbudową. Przykładem tego jest kamienica kupca Alfreda Zeepa przy ul. Szerokiej 25 (na przełomie XIX i XX wieku była to ul. Breitestrasse), który miał tu swoją fabrykę tytoniu. Zanim jednak Zepp nabył ten klasycystyczny obiekt z fabryką  firma Adolph, prowadzona przez J.G. Adolpha Gerga od 1809 r., produkowała alkohol Thorner Lebestropfen. W 1907 r. mistrz murarski  Adolf Teufel, któremu Zepp zlecił przygotowanie nowego projektu, zaproponował przebudowę obiektu w formach secesyjnych.
Miejscowość: Toruń
Kraina: Dolina Wisły
Województwo: kujawsko-pomorskie
Tagi: kamienice  
Schowaj mapę

Toruń

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

 
Zobacz zdjęcie w kategorii Kraina: Trzecie piętro i poddasze
Skomentuj

Opcja tylko dla zalogowanych