Zaloguj się | Zarejestruj się
 

» Kącik stolarzy i cieśli

Galeria: Toruń Włącz pokaz slajdów

 
Kącik stolarzy i cieśli

Tytuł zdjęcia: Kącik stolarzy i cieśli


Autor: Lech Kadlec
Data dodania: 2021-06-03
Zgłoś uwagi
Zgłoś uwagi
Ocena Oceń zdjęcieDobre Bardzo dobreoceń
Średnia ocena: 4.00  Ocen: 13  Odsłon: 1499 

Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!

 

Proszę zaznaczyć ocenę!

 
Opis: W drugiej połowie XIX wieku następuje rozwój konstrukcji drzwi związanych z postępem techniki obróbki drewna, a także poprawą sytuacji ekonomicznej niektórych mieszkańców. Jednak nawet w pierwszej połowie XX wieku, zwłaszcza w oborach, stodołach i szopach, funkcjonowały jeszcze powszechne wcześniej, bardzo proste w konstrukcji i sposobie zawieszenia  drzwi deskowo-spągowe. Nie były one osadzone na żelaznych zawiasach, lecz na drewnianych "biegunach", pełniących taka funkcję. Niekiedy tafle drzwi wykonywane były z tzw. "dartych" desek, uzyskiwanych przez nacięcie obrabianego drewna siekierą i jego rozszczepianie żelaznym klinem albo klinem z twardego drewna. Powierzchnię budowanych drzwi dodatkowo obrabiano ręcznie cieślicą. Konstrukcje oraz sposób mocowania drzwi (a występowały one w wielu odmianach, bo były jednoskrzydłowe, dwuskrzydłowe i dzielone w poziomie) zależne były od różnych czynników, jak chociażby rodzaju budynku (mieszkalny, gospodarczy, przemysłowy, sakralny), usytuowania (zewnętrzne, wewnętrzne), funkcji (wejście reprezentacyjne lub gospodarcze); nie bez znaczenia była też zamożność właściciela obiektu. Na zdjęciu: Kącik stolarski na wystawie stałej w toruńskim Muzeum Etnograficznym zatytułowana Tajemnice codzienności. Kultura ludowa i jej pogranicza od Kujaw do Bałtyku 1850-1950.
Miejscowość: Toruń
Kraina: Dolina Wisły
Województwo: kujawsko-pomorskie
Tagi: muzea  
Schowaj mapę

Toruń

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

 
Zobacz zdjęcie w kategorii Kraina: Kącik stolarzy i cieśli
Skomentuj

Opcja tylko dla zalogowanych