Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: W holu Książnicy Kopernikańskiej w Toruniu jest kącik, w którym oprócz popiersia Mikołaja Kopernika wiszą na ścianie trzy tablice pamiątkowe, poświęcone zasłużonym postaciom dla tej placówki (na zdjęciu).
Zygmunt Mocarski (1894 1941) polski historyk książki, bibliofil i bibliotekarz, organizator i dyrektor Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz członek-założyciel Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie. Od 1923 r. aż do wybuchu II wojny światowej był dyrektorem (pierwszym) nowo utworzonej Książnicy Kopernikańskiej w Toruniu. W 1926 r. współtworzył, a potem był prezesem Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela w Toruniu; był też sekretarzem naukowym Towarzystwa Naukowego w Toruniu. To tylko kilka funkcji spośród licznych, jakie w swoim życiu pełnił.
Otto Freymuth (1892 1957) niemiecki historyk architektury, etnograf, muzyk i bibliotekarz. Niemieckie władze okupujące Polskę, ściągnęły go do Torunia w 1940 r., aby objął stanowisko kierownika Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika, którą przemianowano wówczas na Stadtbuecherei. Jego niewątpliwą zasługą jest to, że uchronił od całkowitego zniszczenia starodruki i rękopisy oraz czasopisma pomorskie. A było tego aż 35 skrzyń zawierających najcenniejsze wydawnictwa Książnicy, które miały pójść na przemiał zgodnie z wojennymi zarządzeniami ewakuacyjnymi; dzięki Ottonowi znalazły się w archiwum państwowym w Marburgu, ale wyjeżdżając z Torunia z końcem 1944 roku, celowo pozostawił w biurku dokładne spisy zawartości wywiezionych skrzyń wraz z adresem miejsca przeznaczenia.
Alojzy Tujakowski (1914 1992) księgarz, bibliotekarz, pedagog i działacz społeczny. Od 1945 r., kiedy przybył z Wilna do Torunia, objął funkcję dyrektora Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika. Od 1975 r. był dyrektorem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika i w tym czasie rozpoczął rozbudowę sieci filii bibliotek na terenie miasta. To dzięki niemu wiele cennych pozycji (starodruki, rękopisy, mapy, globusy) poddanych zostało fachowej konserwacji, a jego starania, aby przy ul. Słowackiego 8 wybudowany został nowy gmach Biblioteki Kopernikańskiej, uwieńczone zostały sukcesem, bowiem w 1973 r. oddano placówkę do użytku.
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
