Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie kwadratu o wymiarach 18 na 18 metrów, w stylu barokowym i licznymi elementami późnorenesansowymi. Według niektórych źródeł wzorowana jest na warownej synagodze z Pińska z 1640 roku.
Synagoga jest obecnie przykryta wysokim łamanym dachem z czerwonej dachówki. Zastąpił on pierwotny dach, zasłonięty wysoką attyką. W północno-wschodnim narożniku stoi, w dolnej części kwadratowa, w górnej ośmioboczna, niska wieża, mieszcząca pierwotnie więzienia dla Żydów. Z trzech stron przylegają niskie przybudówki niegdyś sklepiki, domy nauki, przedsionki oraz babińce, z których kobiety mogły obserwować modły przez zakratowane okienka.
Wewnątrz w głównej, kwadratowej sali modlitewnej sięgającej 9 metrów wysokości znajduje się popularne dla polskich synagog sklepienie dziewięciopolowe. W jej centralnym punkcie znajduje się bima, opierająca się na czterech masywnych filarach z bogatą renesansową dekoracją zakończonych baldachimem stanowiącym strop, wewnątrz której znajduje się szulham.
Na ścianach znajdują się barwne polichromie. Ich główny element dekoracyjny, obok ornamentów w kształcie wici roślinnych oraz lokalnych i egzotycznych zwierząt, to wielkie XIX-wieczne tablice z hebrajskimi i aramejskimi cytatami biblijnymi oraz tekstami modlitw.
Na ścianie wschodniej znajduje się rzeźbiony w kamieniu, niezwykle bogato zdobiony Aron ha-kodesz, zasłonięty bogato tkanym, nowym parochetem. Został ufundowany przez Naczelnego Rabina Polski Michaela Schudricha i Fundację Judaica. Sala ma obniżoną posadzkę nawiązującą do słów psalmu: "Z głębokości wołam do ciebie, Panie!". Do sali prowadzi wejście przez obszerny Przedsionek, mieszczący niegdyś biura kahału i sąd gminny.
Dawniej synagogę i pobliskie budynki gminy żydowskiej otaczał arkadowy mur z bramą, który po wojnie nie został odbudowany. Przed wejściem do synagogi widać jeszcze fundamenty zniszczonych kramnic, pochodzących z pierwszej połowy XVIII wieku.
Tykocin to bezsprzecznie jedno z najpiękniejszych miasteczek w Polsce. Zachowane zabytki oraz układ przestrzenny sprawiają, że jest to także najcenniejszy zespół architektoniczny na Białostocczyźnie i jeden z najcenniejszych w kraju.
W centrum miasteczka znajduje się stary rynek w kształcie wydłużonego trapezu, który jest osią miasteczka. Na jego środku stoi pomnik Stefana Czarnieckiego z 1763 r. dłuta Pierre Coudraya, będący jednym z pierwszych świeckich pomników w Polsce.
We wschodniej pierzei rynku znajduje się niezwykle reprezentacyjny barokowy kościół Świętej Trójcy z l. 1742 - 49 o układzie przestrzennym przypominającym świeckie założenia pałacowe z XVIII w. W miasteczku zachowała się także zabytkowa synagoga z 1642 r., w której mieści się muzeum judaistyczne oraz odbudowany z ruiny zamek wzniesiony w 2 poł. XV wieku.
Tykocin bywa często nazywany podbiałostockim Kazimierzem i trzeba przyznać, że trafne to stwierdzenie. Tutejszy klimat, malownicze położenie nad brzegiem Narwi, parterowe, drewniane domy z XVIII i XIX wieku, dominujący na uliczkach bruk sprawiają, że jest to jedno z najbardziej urokliwych miasteczek w Polsce.
Widziałam ten budynek latem, byłam we wnętrzu ... Dziękuję Nemo - bardzo miło jest wracać do pięknych wspomnień, chociaż jak zwykle ja - szybko i przejazdem oglądam ciekawe miejsca
Autor: Słonecznik (Maryla) Dodano: 2013-03-17 22:18:53