Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Stefan Miler (ur. 22 stycznia 1888 w Hubach Tynieckich, zm. 14 lutego 1962 w Warszawie) legionista, pedagog, założyciel Ogrodu Zoologicznego w Zamościu. Po studiach, jeszcze z dwoma kolegami jako 9 wyprawa polska zdobył Mont Blanc. Po powrocie do Polski pracował jako korepetytor. Gdy wybuchła I wojna wstąpił do I Pułku Legionów Polskich i walczył na Polesiu. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i dosłużył się stopnia kapitana. Z tego tytułu wkrótce został prezesem Związku Legionistów i Związku Rezerwistów w Zamościu. Na przełomie 1918/19 roku na nieużytku przyszkolnym rozpoczął organizację pierwszego w Polsce przyszkolnego ogrodu zoologicznego. Pomagała mu młodzież szkolna, absolwenci i władze miasta. Ogród zoologiczno-botaniczny i jego opiekun stały się wizytówką Zamościa. S. Miler fundusze zdobywał dając odczyty o ogrodzie i jego wpływie na wychowanie młodzieży w różnych miastach kraju. Pisał też do miejscowej prasy artykuły o charakterze patriotycznym, wiersze i satyry. Podpisywał je jako Miler. W latach 1934-1939 był członkiem Rady Miasta. 17 lipca 1938 r. gościł w ZOO marszałka Śmigłego-Rydza. W latach 1934-1951 mieszkał w domu przy ulicy Peowiaków nr 7. Prawdopodobnie z jego inicjatywy, przed tym domem ustawiono wtedy popiersie marszałka Józefa Piłsudskiego. W wielu dziedzinach działał społecznie, często angażując młodzież. 4 czerwca 1957 r. doznał wylewu krwi przy budowie alpinarium w parku (przy kojcu). Ze względu na stan zdrowia musiał zrezygnować z pracy w ZOO. Ok. 1961 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie zmarł. Pochowany jest na Powązkach.
Zamość położony jest na południowo - wschodnim skraju Wyżyny Lubelskiej. Tutejsze Stare Miasto, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, to perła architektury renesansowej, uhonorowane tytułem jednego z 7 cudów Polski w plebiscycie "Rzeczpospolitej". Zamość często nazywany jest "Perłą Renesansu", "Padwą Północy" lub "Miastem Arkad".
Miasto założone zostało w 1580 roku przez Jan Zamoyskiego, kanclerza wielkiego koronnego, zaprojektowane przez włoskiego architekta Bernardo Mornado. Stanowi wybitne osiągnięcie późnorenesansowej europejskiej myśli urbanistycznej. Posiada około 120 zabytków architektury zaliczanych do zabytków o najwyższej wartości artystyczno-historycznej w skali światowej.