Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Zespół klasztorny franciszkanów reformatów: kościół Zwiastowania NMP, barokowo-klasycystyczny (1589-1591), rozbudowany (XVII i XVIII w.). Klasztor (1639-1645), rozbudowany (XVII i XVIII w.), odbudowany (1828) w stylu klasycystycznym. Jak wynika z tych dat, historię tego miejsca musimy rozbić na dwa okresy: czas powstawania kościoła i czas powstawania klasztoru.
Kościół położony jest na wzgórzu zwanym dawniej "Plebanią Górką". W 1589 r. doszło do wymiany dóbr ziemskich między Mikołajem Przybyłą a kazimierskim proboszczem ks. Mateuszem Bechem. W zamian za dobra przyległe do kościoła parafialnego Mikołaj Przybył otrzymał wspomniane wzgórze i tego samego roku rozpoczął budowę świątyni, dokładnie na miejscu starej drewnianej kaplicy. Fundatorem prócz samego Mikołaja był jego ojciec Bartłomiej i szwagier Alfred Bugnerowic.
Konekracja kościoła, który wówczas przypominał raczej małą kaplicę, odbyła się 11 sierpnia 1591 r. Z racji tego że kościół był pod wezwaniem Zwiastowania NMP, w tym samym roku umieszczono w ołtarzu obraz zwiastowania. W 1627 r. na zaproszenie opata tynieckiego Henryka Firleja do Kaziemierza Dolnego przybyli franciszkanie reformaci, osiedlając się kościele. Franciszkanie niemal natychmiast rozpoczęli powiększenie tego miejsca. Na początku dobudowali prezbiterium z chórem zakonnym oraz przedłuzyli nawę. W roku 1628 zakonnicy oficjalnie przejęli opiekę na świątynią.
Główne etapy rozbudowy przypadają na lata 1638-1668; dobudowano zakrystię (obecnie kaplica św. Rocha) i kruchtę, ponownie rozbudowano chór. W latach 1705-1708 cały teren otoczono wysokim murem obronnym z wejściem w postaci tzw. krytych schodów. 27 czerwca 1827 r. w wyniku pożaru kościół i klasztor uległy znacznemu zniszczeniu, jednakże już rok później bo w 1828 r. odbudowano wszystko, ale cała budowla przybrała już wiele cech klasycyzmu. Klasztor i zakonnicy czynnie uczestniczyli w obydwu powstaniach. Podczas powstania listopadowego urządzili lazaret i gromadzili zapasy na rzecz powstańców, a w trakcie styczniowego mimo pielegnowania rannych, zakonnicy biorą czynny udział w walkach. Niestety spotyka ich za to kara i następuje kasata klasztoru.
W 1866 r. zakonnicy opuszczają to miejsce aby powrócić dopiero w 1928 r. Podczas II wojny światowej w 1942 r. franciszkanie ponownie zostają wygnani, a w klasztorze Niemcy urządzili katownię. Po wojnie zakonnicy ponownie powrócili i tak jest do dnia dzisiejszego. W 1956 r. w murach klasztoru powstało Muzeum Klasztorne prezentujące bogatą galerię obrazów, eksponaty liturgicne, wyroby ludowe i starodruki. Mimo burzliwych dziejów kościół w dużej mierze zachował pierwotny wystrój.
Na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny z 1770 r. ze wspomnianym już obrazem przedstawiającym scenę Zwiastowania, kute żelazne dżwi datowane na 1589 r. pochodzące z pierwotnego kościoła. We wnątrz możemy też odnaleźć epitafia rodziny Przybyłów, a na wewętrznym dziedzińcu (wiryndarzu) znajduje się 25 metrowa studnia z kołowrotem datowaną na 1629 rok. Spacerując tym wewnętrznym dziedzińcem, wzorem tego typu zakonów, natrafimy na "Bożą" aptekę, z ziołami na wszelkie dolegliwości.
Kazimierz Dolny to jedno z najbardziej urokliwych miasteczek w Polsce. Oprócz bogactwa zabytków cechuje go niezwykle malownicze położenie. Miasteczko usytuowane jest na prawym brzegu Wisły, w najwęższym i najbardziej urozmaiconym krajobrazowo miejscu jej przełomu przez Wyżyny Środkowopolskie, u wylotu doliny małego potoku Grodarz.
Kazimierz Dolny jest ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców niedalekiego Lublina, ale przede wszystkim miasteczko upodobali sobie warszawiacy, którzy zjeżdżają tutaj gromadnie zwłaszcza podczas weekendów.
Kazimierz Dolny to właściwie jeden wielki zabytek. Oprócz jednego z najpiękniejszych w Polsce rynków możemy zwiedzić w miasteczku wspaniałe renesansowe kamienice, słynne spichlerze z końca XVI i początku XVII wieku, ruiny gotyckiego zamku wzniesionego przez Kazimierza Wielkiego oraz kamienną basztę służącą niegdyś jako latarnia dla statków płynących po Wiśle. Oddzielnej wzmianki wymaga tutejszy kościół Farny, w którym znajdują się przepiękne organy z 1620 r. - jedne z najstarszych w Polsce.
Urzekające są także okolice Kazimierza. Warto wybrać się stąd na wycieczkę na niezwykle widokową Górę Trzech Krzyży, wznoszącą się nad miastem, do okolicznych wąwozów - Korzeniowego Dołu, Norowego Dołu oraz wąwozu Małachowskiego, a także do pobliskiego Męćmierza.
