» Kalisz - Cmentarz Katolicki na Rogatce_ewolucja grobowców

Opis: Cmentarz Katolicki na Rogatce w Kaliszu założono w 1807 roku. Spacerując po nim zauważamy, że kaplice, nagrobki, pomniki i krzyże cmentarne podążały i zmieniały się wraz z rozwojem cywilizacji oraz szerzącej się mody. Mam tu na myśli style i trendy architektoniczne jakie dotyczyły i dotyczą wszelkich obiektów budowlanych. Patrząc na te cuda architektury, często zadajemy sobie pytanie, po co tyle wysiłku i pieniędzy, po co to wszystko, skoro liczy się tylko pamięć. W tym miejscu należałoby powiedzieć, że może po to żeby podkreślić wartość człowieka, jego zamożność a także w jakiś inny sposób spowodować aby pamięć po nim żyła dłużej. Stąd właśnie biorą się te wspaniałe, przepięknie zdobione grobowce i pojedyncze miejsca spoczynku. Na tym najstarszym w mieście cmentarzu, możemy podziwiać nie tylko grobowce w stylu antycznego Rzymu i Grecji, pełne dostojeństwa lekko zatartego przez kolejne rozbudowy, ale też grobowce wykonane w różnych stylach i z różnych materiałów. Większość nagrobków pochodzących z I połowy XIX wieku, wykonana była z piaskowca, lecz wraz z bogaceniem się mieszczaństwa i zmieniającą się technologią budowy pomników, zaczęto używać coraz to wykwintniejszych materiałów i tak pospolity piaskowiec zastąpiły różne odmiany marmuru i odlewanego żeliwa. W drugiej połowie XIX wieku pojawia się typowy styl neogotycki oraz neobizantyjski. Następuje pewnego rodzaju normalizacja stylu nagrobków, co spowodowało powstawanie wyspecjalizowanych zakładów kamieniarskich. Do największych i najsłynniejszych zakładów z tego okresu w Kaliszu, należy zaliczyć: powstały w 1887 r zakład Karola Gintera, który od początku XX wieku sygnuje wyroby jako Bracia Ginter, Kaliska parowa fabryka wyrobów z granitu i marmuru. Alfreda Fibigera, zakład S. Mikulski, firmę Eugeniusza Chodzickiego, w której pracował znany rzeźbiarz Paweł Krzyżanowski. Patrząc na dzieła z tego okresu zauważamy, że pojawiają się bogato zdobione krzyże, wieńce oraz anioły, także figury Chrystusa dźwigającego krzyż, obolałego i zmęczonego. W tym okresie zapanowała także moda na podkreślanie swego szlacheckiego pochodzenia, czego dowodem są liczne grobowce z herbami. Wraz z rozwojem techniki w tym czasie, na nagrobkach zaczęła pojawiać się także fotografia nagrobna. Kolejnym okresem, o którym należy wspomnieć, to okres współczesny owocujący w szare lastriko i typowe geometryczne kształty bez jakichkolwiek ozdobnych elementów. Zastanawiam się co będzie w przyszłości? Czy przemiany w budowaniu miejsc pochówku pójdą w całkiem w inną stronę? Czy grzebanie zmarłych w pięknych i strojnych grobowcach pozostanie wspomnieniem? Z pewnością czas pokaże, ale to już nie za moich czasów.