» Dawna remiza

Osada Kohlfurt została założona prawdopodobnie w XVI w. w głębi puszczy. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1502 roku i mówi o powstaniu kuźni nad zbiornikiem na rzece Czarna Mała przy już istniejącej osadzie, w której zaczęło odtąd przybywać coraz więcej domostw. Od roku 1742 należała do państwa pruskiego. W wieku XIX nastąpił rozwój związany z otwarciem jednej z pierwszych w Europie linii kolejowych, w 1846 Żary  Wrocław, 1865 do Lubania, następnie budowa węzła kolejowego. Od końca XIX w. w pobliżu Węglińca rozpoczęto eksploatację złóż węgla brunatnego  w 1905 uruchomiono pierwszą kopalnię, a przy niej w 1911 pierwszą elektrownię na węgiel brunatny. W latach 20. XX wieku w okresie dynamicznego rozwoju zaplanowano na południe od istniejących obiektów regularne osiedle mieszkaniowe z usługami, tj. obiektem kościoła, nową szkołą, adaptacją strażnicy pożarnej, zgrupowanymi wokół zielonego placu, mającego w zamierzeniu pełnić rolę rynku. W okresie II wojny światowej zlokalizowane były w Węglińcu dwa jenieckie oddziały robocze i obóz pracy przymusowej. Od 1945 w Polsce pod obecną nazwą, w 1967 uzyskał prawa miejskie. W pobliżu Węglińca znajdują się duże kompleksy stawów (ostoje ptactwa wodnego) i rezerwat przyrody Torfowisko pod Węglińcem.