Góry Izerskie to najdalej na zachód wysunięta część polskich Sudetów. W powszechnej opinii kojarzone są często z klęską ekologiczną, jaka miała miejsce tutaj kilkadziesiąt lat temu, która niemal doszczętnie ogołociła pasma górskie z porastających je drzew. Obecnie góry te jednak na powrót przywracane są przyrodzie. Elementem wyróżniającym florę Gór Izerskich spośród innych pasm sudeckich są torfowiska objęte, po polskiej stronie granicy, ochroną ścisłą w rezerwacie "Torfowiska Doliny Izery". Zimą Góry Izerskie są mekką narciarzy biegowych, którzy za swoją bazę obrali tutejsze Jakuszce.
Góry Izerskie przecięte są polsko-czeską granicą państwową. Ich nadgraniczny charakter miał wielki wpływ na rozwój powojennej turystyki w tym regionie. Duża ich część, zwana Workiem Jakuszyckim, była przez długie lata niedostępna dla turystów. Dzisiaj można już wędrować szlakami do Orla, na Izerską Halę, a nawet na czeską stronę gór przez dwa turystyczne przejścia graniczne.
Zimą spotkać tu można bardzo wielu narciarzy biegowych, których mekką w tym rejonie są Jakuszyce. Najwyższym wzniesieniem Gór Izerskich jest Wysoka Kopa (1126 m), wznosząca się w Grzbiecie Wysokim.
Autor: Paweł Bednarek_nieaktywny Dodano: 2010-02-23 18:56:47