» W jesieni, w Bieszczadach i w poranku ...

Bieszczady to zachodnia część Beskidów Wschodnich. W Polsce jednak mianem tym zwykło się określać tylko część tych gór leżącą w granicach naszego kraju, a będącą de facto jedynie fragmentem Bieszczadów Zachodnich (położonych na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy).

Polskie Bieszczady rozciągają się od Przełęczy Użockiej (853 m.n.p.m.) na wschodzie po Przełęcz Łupkowską (640 m.n.p.m.) na zachodzie. Najwyższym szczytem Bieszczadów jest Tarnica (1346 m.n.p.m.), znajdująca się w najpopularniejszym wśród turystów Paśmie Połonin. To właśnie niezwykle widokowe odsłonięte szczyty gór pokryte połoninami stanowią największą atrakcję tych gór i magnes przyciągający turystów. Najczęściej odwiedzanymi miejscami są z pewnością Połonina Wetlińska i Caryńska, a zaraz za nimi Wielka i Mała Rawka oraz gniazdo Tarnicy. Mniej uczęszczane Pasmo Graniczne z pięknym Jasłem oraz Pasmo Chryszczatej z rezerwatem Zwięzło (gdzie w wyniku osuwiska powstały Jeziorka Duszatyńskie) to atrakcja dla bardziej wytrawnych turystów.

Nic jednak nie przebije uroków bieszczadzkiej Doliny Sanu, która w górnym biegu tworzy osławiony Worek (niegdyś miejsce całkowicie niedostępne dla zwykłych śmiertelników zajęte przez tajny rządowy ośrodek). Bieszczady to także pozostałości dawnych wsi bojkowskich – w Tworylnem, Łopiance i Wołosatym oraz przepiękne cerkwie – w Równi, Żłobku, Smolniku i Komańczy.