Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: Historia pokamedulskiego klasztoru w Rytwianach rozpoczyna się 27 sierpnia 1617 roku, w dniu zatwierdzenia fundacji wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego. W Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach życie pustelnicze toczyło się przez ponad dwa wieki. Teren Rytwian podczas niewoli narodowej dostały się w ręce zaboru rosyjskiego i na mocy carskiej ustawy o zniesieniu klasztorów, dnia 16 czerwca 1820 roku dokonano kasacji zakonu kamedulskiego. Ostatni czterej zakonnicy przebywali w Pustelni Rytwańskiej do 1825 roku, kiedy to zostali przeniesieni do eremu warszawskiego. W roku 1925 podjęto próbę przywrócenia pierwotnej funkcji obiektu. Do klasztoru powrócili mnisi kameduli, lecz stan zabudowań uniemożliwił zamieszkanie i prawidłowe funkcjonowanie pustelni. Istotne zmiany strukturalne i administracyjne nastąpiły w pustelni wraz z początkiem nowego tysiąclecia. W czerwcu 2001 roku w rytwiańskiej pustelni utworzono Diecezjalny Ośrodek Kultury i Edukacji "Źródło", a w maju 2002 roku świątynia została ustanowiona kościołem rektoralnym. Jest to miejsce wyjątkowe, tajemnicze i piękne, przesiąknięte duchem milczącej, kamedulskiej obecności i kontenplacji.
Rzucę i taką informację, że w wieży kościelnej mieszka jedyna w Polsce pustelnica. Siostra Elżbieta poprosiła sandomierskiego ordynariusza ks. dp. Andrzeja Dzięgę na utworzenie miejsca w którym może spędzić życie w samotności i ciszy. Otrzymała taką zgodę i terenem jej rekluzji jest cały kościół w Rytwianach ! Siostrę Elżbietę można czasem zobaczyć gdy modli się w specjalnej loggi umieszczonej tuż obok głownego ołtarza w chórze zakonnym.
Autor: Ryszard Biskup Dodano: 2009-12-01 20:48:13