Z tego konta już oddano głos na to zdjęcie. Można głosować tylko raz!
Proszę zaznaczyć ocenę!
Opis: "Widugiery,Żubronajcie żeby was wymówić,piękne imiona,
potrzebny głos fletu nad powierzchnią jeziora.
Widugiery,Żubronajcie strumyczku schowany w lesie.
Pszczoły w koronie rozkwitłej lipy muzyka gospodarzy
prowadzących przedwieczorne rozmowy na gankach przeszklonych.
Wieje zieleń od lasu i aż tu przynosi swój chłód,swoje senne źródełko.
Gniazdo na królującej topoli.
I pisklę w kołysce,przewijane przez czułe ręce kobiety.
Widugiery,Żubronajcie nie ma takich skrzypiec,aby wasze
piękne imiona roznieść po gęstniejących lasach.
Liście czuwającej wierzby.
Grządki cebuli i kopru,kapliczek dla pszczół i mrówek
Jezioro nad ranem w swojej uciszonej wodzie odsłoni ci twarz.
Przemyje kurz gościńców świata.
W jodle rozchwiana cisza wstępuje w niebo i w serce.
Pod latarką serca idę.
Noc.Wilcze oczy gwiazd.Zbite w ciemność drogi.
Pod latarką serca idę.
Autorem tego wiersza jest poeta Leszek Moczulski,rodowity Suwalczanin,absolwent Liceum im.M Konopnickiej w Suwałkach z roku 1956,autor tekstów wielu piosenek "Skaldów".